حدود دو سال پیش بود که توی دیوار بعد از چهار ساعت گذشتن برای محصولی که حتی اسمش را هم نمیدانستم،یک اسکیت‌برد درب و داغان پیدا کردم با اینکه می‌دانستم به احتمال نود و نه درصد نمی‌شود ازش استفاده کرد خریدمش و در گوشه‌ای از انباری انداختمش یک‌ماه بعد بدون‌دلیل خاصی سراغش رفتم.
اسکیت‌برد را در دستم گرفتم و با پارچه‌ای گرد و خاکش را گرفتم،تمیز شده بود اما باز‌هم قابل استفاده نبود.
از زیر پارچه‌ای که باهاش داشتم تمیزش می‌کردم،تیکه‌ای از حروف انگلیسی دیدم پارچه را از رویش برداشتم
و کامل خواندم نوشته شده بود:فیری فورمَن
به عنوان یک فردی که تنها در زندگیش اسم برند‌های شنل،ورساچه و دیور به گوشش خورده تنها کاری که می‌توانستم انجام دهم این بود که اسم را جستجو کنم.
انگار که این برند یک برند اسکیت‌برد قدیمی بود که تنها حدود یک سال خط تولیدش فعالیت داشت آن هم سال 1970 میلادی.
نمیدانم که این اسکیت‌برد چه کاری با من کرد که باعث شد حدود 10 میلیون تومان از پس‌اندازم را صرف خرید اسکیت‌برد کنم.
