نصفه های شب

رفیق نیمه های شبم

چیزی نیست جز صدایی عجیب...

صدای ویبره گوشی همراهم زیر تخت

برای اخرین بار اعلام حضور می کند...

در اخرین نفس های جان سپردنش خود را یادآوری می‌کند.

با زبان بی‌زبانی تلاش می‌کند بگوید:

همراه اول:هیچ کس تنها نیست.

با اخرین نفس هایش می‌گوید هستم اگر دلتنگی فقط آخرین درصد های شارژ باتری ام را می‌گذرانم ...

فقط نیاز به تغذیه دارم تا تو را از این بی‌خوابی و افکار آشفته به فضای وبگردی و دنیای مجازی پرت کنم.

و نتیجه اش همین می‌شود که من ناگهان به سرم می‌زند در کمال تعجب در حال تایپ پستی در ویرگول باشم.

وقتی نصفه شب جایی و کسی برای صحبت نداشته باشی می‌شود در ویرگول می‌توان شعر نوشت دلنوشته تایپ کرد و به همین شیوه با مخاطبان ارزشمندت صحبت کرد.