ایمان دارم که این طلسم‌ها شکسته خواهد شد. مانند زنجیر یکی پس از دیگری.
زیرا نه من همان انسان گذشته‌ام و نه شرایطِ حالا مشابه آن زمان.
ترس‌هایم یا بزرگتر شدند یا از بین رفته‌اند. یا ترس‌هایم را همچون مین خنثی کردم یا نتوانستم و با انفجارش، شکسته و زخمی شدم.
با این وجود، گذشته‌ام مرا به حالا رسانده. اگر نمیگذشت، همچنان زندانی‌اش بودم...
اما اکنون آزادم. برای انتخاب رنگِ حالم، لباس‌هایم و زندگی‌ام. آزادی انتخاب دارم برای برداشتن قدم‌هایم به هر سو که میخواهم.
میتوانم با افکارم بر فراز آسمان پرواز کنم یا در قعرِ دره، سقوط!
میتوانم افسار احساسات افسار گسیخته‌ام را به دست گیرم یا بگذارم آنها مرا به بهشت یا جهنمِ جهان برسانند!
میتوانم امپراطور لحظاتِ اکنون باشم یا قربانی‌ِ گذشته!
با وجود روند طبیعی، غیرقابل پیش‌بینی و حتی وحشیانه طبیعت، این من هستم که اشرفِ مخلوقاتم.
اختیاری به وسعتِ دریا و گزینه‌هایی به اندازه ستارگانِ غیرقابل شمارش، پیش رویم دارم.
خداوندِ بیکرانم جهان را آفرید و سپس با عشق مرا خلق کرد.
بعدِ تحسینم گفت:
"این تو و این جهانی که برای تو خلق کردم. میخواهم به تماشایت بنشینم تا بدانم چقدر لیاقتِ خود را درک و مرا شگفت زده می‌کنی!"
#پریسا_اسدی 1401/03/03
