اولین فیلم کارگردان کره‌ای، کیم چَنگ‌هون (김창훈) به خشونت خانگی و خشونتی که در ادامه‌ی این بدرفتاری‌های خانوادگی در ابعاد مختلف زندگی انسان رخ می‌دهد، پرداخته است. ناامید، که نام کره‌ای آن «هلندی» است، روایت پسر نوجوانی است که زندگی روی خوش به او نشان نداده است با این حال، رویای رفتن به هلند برای او آن‌قدر زنده است که دلش می‌خواهد هر کاری برای مهاجرت به این کشور انجام دهد؛ اما آیا می‌تواند و این رویا باقی می‌ماند؟
کارگردان فیلم در مصاحبه‌ای که با سایت ددلاین داشته، از رویای خودش به عنوان فیلمساز حرفه‌ای می‌گوید و در نهایت، به این نتیجه می‌رسد که تنها چیزی که برای فیلمش به آن نیاز دارد، توجه به آثار خشونت روی بزرگسالان است. کیم چَنگ‌هون در جایی گفته است: «به این موضوع فکر کردم که چطور رفتارهای خشونت‌آمیز بزرگسالان می‌تواند روی کسی که آن‌ها بزرگ می‌کنند، تاثیر بگذارد.»
این کارگردان جوان در اولین فیلم خود به تجربه انسان‌هایی اشاره می‌کند که در معرض خشونت قرار گرفته‌اند و تلاش می‌کنند روشی را برای شروع دوباره پیدا کنند. فیلم «ناامید» یکی از فیلم‌های اکران‌شده در جشنواره کن سال ۲۰۲۳ است. کیم هیانگ‌سا (김형서) که با نام هنری «بی‌بی» شناخته می‌شود در جشنواره هنری بک‌سَنگ ۲۰۲۴ (백상예술대상) جایزه بهترین بازیگر زن را برای بازی در فیلم «ناامید» دریافت کرده است. همچنین، هُنگ سَبین (홍사빈)، بازیگر ۲۷ ساله‌ای که نقش اصلی این فیلم را برعهده داشت نیز جایزه بهترین بازیگر مرد را از جشنواره فیلم اژدهای آبی در سال ۲۰۲۳ گرفت.
فیلم «ناامید»، از آن فیلم‌هایی است که از ابتدا تا انتهایش سرشار است از سکانس‌هایی که الکل، کتک‌کاری، قلدری، دزدی و قتل را نشان می‌دهد. فیلمی که نشان‌دهنده یک جامعه کوچک اما زخم‌خورده است و کسانی را نشان می‌دهد که به واسطه مصرف الکل و موادمخدر، فرزندان خود یا فرزند‌خوانده‌شان را مورد آزار و اذیت قرار می‌دهند. در این فیلم، جوانی را می‌بینیم که گرچه تمام بدنش از کتک‌های ناپدری‌اش کبود شده اما سعی دارد انسانیتش را حفظ کند و از فرزند مردی که پدرش نیست و او را آزار می‌دهد، محافظت کند.
این فیلم نشان می‌دهد که تمام افرادی که به راه‌های خلاف کشیده شده‌اند، از ابتدا بدذات نبوده‌اند و حتی برخی از آن‌ها سعی می‌کنند در لباس «رابین هود» زندگی کنند تا فقط روزهایشان سپری شود. از این فیلم می‌توانیم درس‌های بسیاری گرفتیم که مهم‌ترینش حفظ خانواده و اهمیت فکر کردن به تاثیر رفتارهایمان در دیگران است.
گاهی یک آزار کلامی، تا مدت‌ها باعث تخریب روح و روان طرف مقابل می‌شود و کتک‌هایی که بچه‌های یک خانواده از والدینشان می‌خورند، اعتمادبه‌نفس و آرامش را از کودکان می‌گیرد و آن‌ها را افرادی توسری‌خور بار می‌آورد که یا به بی‌راهه می‌روند و یا منزوی می‌شوند. این فیلم را باید زمانی دید که ذهن‌مان آرام است و حوصله فیلمی خشن را داریم.
پ.ن: چند ماه قبل، نوشتن درباره این فیلم را آغاز کردم اما مشغله‌های کاری باعث شد این متن که تنها یک پاراگراف از آن نوشته شده بود، نیمه‌کاره بماند. در روزهای اخیر برنامه ریختم تا دوباره ویرگول را به‌روز کنم و مانند تصمیمی که سال گذشته گرفته بودم، هر روز یا حداقل هر دو روز یک‌بار در ویرگول بنویسم. این‌طور شد که این متن به پایان رسید.
