ایجاد یک تیم با عملکرد خوب، چیزی فراتر از استخدام افراد مناسب و فراهم کردن ابزارهای کاری مناسب برای آن‌هاست. ایجاد چنین تیمی مستلزم ایجاد فرصت‌هایی برای توسعه روابط واقعی و صادقانه است.
محققان مدت‌هاست سه نیاز روان‌شناختی ضروری را برای ساخت تیم‌های خارق‌العاده و با عملکرد خوب مطرح کرده‌اند: استقلال، شایستگی و ارتباط.
دهه‌ها تحقیق و ارزیابی گروه‌های با عملکرد خوب و مقایسه آن‌ها با سایر گروه‌ها نشان می‌دهد که وقتی افراد از نظر روانی احساس رضایت کنند، سالم‌تر، شادتر و سازنده‌تر عمل خواهند کرد.
از بین این سه نیاز ضروری، ارتباط یا میل به برقراری ارتباط با دیگران، همیشه چالش‌برانگیزترین نیاز در سازمان‌ها بوده است. جذب کارمندان با استعداد، یک موضوع است و اینکه چگونه می‌توان آن‌ها را به برقراری ارتباط با هم تشویق کرد، موضوع دیگری.
کرونا نیز شرایط را دشوارتر کرده است. کار از خانه برای اغنای نیاز خودمختاری و استقلال بسیار مفید است و به بسیاری از افراد برای تصمیم‌گیری در مورد زمان و مکان کار قدرت می‌دهد. اما عدم نزدیکی فیزیکی به همکاران، ایجاد پیوندهای شخصی نزدیک را بیش از هر زمان دیگری در تاریخ چالش‌برانگیز کرده است.
با همه این توصیفات، تحقیقات جدید نشان می‌دهد در پاندمی کرونا تیم‌هایی که بالاترین عملکرد را در هر سازمان داشته‌اند، راه‌های به‌خصوصی برای استفاده از ارتباطات اجتماعی به منظور افزایش شانس موفقیت خود پیدا کرده‌اند. این یافته‌ها سرنخ‌های مهمی را در مورد راه‌های تقویت ارتباط افراد با هم، حتی در دوران دورکاری و فاصله‌گذاری‌های اجتماعی به ما می‌دهد. این مقاله نتیجه بررسی اقدامات ۱۱۰۶ کارمند عضو تیم‌های با راندمان بالا در ایالات متحده است تا بفهمیم آن‌ها چه کارهایی را متفاوت از سایرین انجام می‌دهند.
برای شناسایی اعضای این تیم‌ها، از کارکنان سازمان‌های مختلف درخواست شده تا اثربخشی تیم خود را ارزیابی و عملکرد تیم را با سایر تیم‌ها در صنعت‌شان مقایسه کنند. کارمندانی که در هر دو مورد به تیم خود امتیاز کامل می‌دادند، در دسته تیم‌هایی با عملکرد خوب قرار می‌گرفتند.
مطالعه اخیر، پنج تفاوت کلیدی بین اقدامات تیم‌های موفق و تیم‌های با عملکرد معمولی را مشخص کرده که همه آن‌ها بر نقش حیاتی ارتباط نزدیک بین همکاران به عنوان محرک عملکرد تیم، تاکید می‌کند.
برای مطالعه ادامه مطلب به لینک زیر مراجعه کنید:
