اختلال تغذیه پرخوری یکی از شایع‌ترین اختلالات تغذیه‌ای به ویژه در ایالات‌متحده است .
این بیماری معمولا ً در دوران بلوغ و اوایل بزرگسالی آغاز می‌شود ، اگرچه بعدها می‌تواند پیشرفت کند .
افراد مبتلا به این اختلال ، علائم مشابه با پراشتهایی و کم اشتهایی عصبی دارند .
به عنوان مثال ، آن‌ها معمولا ً مقادیر زیادی مواد غذایی در مدت‌زمان نسبتا ً کوتاه می‌خورند و کمبود کنترل را در طول خوردن احساس می‌کنند .
افرادی که اختلال خوردن پرخوری دارند کالری را محدود نمی‌کنند و یا از رفتارهای پاک‌سازی مانند استفراغ و یا ورزش اضافی استفاده می‌کنند تا کواد غذایی وارد شده را جبران کنند .
علائم متداول :
خوردن مقادیر زیادی از غذاها به سرعت ، در خفا و تا حد ناراحت‌کننده با وجود نداشتن احساس گرسنگی ، عدم استفاده از رفتارهای پاک‌سازی مانند محدودیت کالری ، استفراغ ، ورزش اضافی ، یا ملین یا استفاده از ادرار اور ، برای جبران ضرر و غذای وارد شده به بدن . افراد مبتلا به اختلال تغذیه ، اغلب دارای اضافه‌وزن یا چاقی هستند . این امر ممکن است ریسک عوارض پزشکی مربوط به وزن اضافی مانند بیماری قلبی ، سکته و دیابت نوع ۲ را افزایش دهد.
خلاصه افراد مبتلا به اختلال در پرخوری به طور منظم و به طور خودکار مقادیر زیادی غذا را در مدت‌زمان کوتاهی مصرف می‌کنند . بر خلاف انسان‌ها با اختلالات تغذیه‌ای دیگر ، آن‌ها پاک‌سازی نمی‌کنند .
