نزدیک بود یادم بره که قرارم با خودم این بود که هر شب بنویسم، نمیدونم اسمش رو باید اهمال کاری گذاشت یا فراموشی، هرچی که باشه باید به روتین زندگیم اضافه بشه تا بتونم تشخیص بدم فراموشیه یا اهمال کاری.
امروز یه چیزی رو متوجه شدم که خیلی از مشکلاتی که آدما توی هرسنی باهاش دست و پنجه نرم میکنن مقایسه ارزش خودشون با یه چیزیه که ارزش مشخص داره: مثل پول
این چند وقته با دوستی ارتباط داشتم و همچنان دارم (به دلیل مراودات کاری) که همیشه دورش رو از آدمایی پر میکنه که سطح مالی به شدت متفاوتی نسبت به خودش دارن و وحشتناک ازش بالاترن؛ امشب تمرکز بیشتری روی زندگیش و مدل رفتارش با دوستاش کردم، متوجه شدم که به صورت اغراق آمیز شخصیتش رو نشون میده برای پر کردن خلائی که از نظر مالی با اون ها داره؛ در واقع داره باج میده تا بتونه توی اون حلقه بمونه، این باج دادن شامل بیگاری دادن، پادویی، معرفت بیش از حد خرج کردن و.... میشه و جالب‌تر اینکه ارتباطی که با دوستاش داره باعث شارژ شدن روحیه‌ش نمیشه و اتفاقا بیشتر از تخلیه انرژی داره و احتمالا به دو دلیل: دلیل اول به خاطر عقده ای هست که نسبت به پول اون ها داره و دلیل دوم بخاطر انرژی بسیار زیاد گذاشت برای اغراق آمیز جلوه دادن خودش.
یه نکته خیلی جالب‌تر هم که شخصیت این دوست برام داره اینه که به شدت خوشبختی و آرامش خودش رو در گرو پول میبینه به عبارتی حلقه گمشده زندگیش پوله؛ حالا سوالی که برام پیش میاد اینه که مشکل این فرد عزت نفس پایینه؟ یا اعتماد به نفس پایین؟ یا صرفا عقده‌س؟؟؟ فعلا فقط میخوام بیشتر ببینم و بیشتر با دنیاش آشنا بشم شاید بتونم برای خودم آینه عبرتش کنم.
پ.ن ۱: به هیچ وجه قصدم جاج کردن شخصیت و ماهیت این دوست نیست و این متن صرفا یک مشاهده و مغزنوشته است.
پ.ن ۲: سعی داشتم که بتونم کمکش کنم تا یذره بیشتر بتونه با خودش، توانایی هاش و استعدادهاش آشنا بشه اما رغبت زیادی نشون نداد البته که اصلا و به هیچ وجه در جایگاه نظر دادن راجع به زندگی دیگران و راهنمایی برای مسیر زندگی نیستم.
