باشه باشه، قربانت. میبینمت [صدای برخورد شدید] .. با تجمع عابران پیاده، راننده خودرو هم پیاده میشه، بعد از چند دقیقه صدای آژیر آمبولانس برای رساندن خودش به محل حادثه از دور به گوش میرسه.
از اساسیترین نکات در حفظ ایمنی در حین دوچرخهسواری شهری، تمرکز ممتد به جلو است که برای دوچرخهسواران حرفهای و آماتور هر دو به یک میزان اهمیت دارد. رکاب زدن در شهر شرایط به خصوصی دارد، هر چیزی در طول مسیر پیش روی دوچرخهسوار در صورت یک لحظه غفلت، میتواند به مانعی خطرناک و حادثهساز تبدیل شود.
خیابانهای شهر پر از عابران پیادهای است که ناگهان به وسط خیابان میآیند یا پر از موتورسوارانی که برای یک ثانیه زودتر رسیدن به مقصد حاضرند سرعت نور از بین خودروها مارپیچی حرکت کنند و یا خلاف جهت مسیر تردد کنند، حتی ممکن است خودرویی با دیدن جای پارک خالی ناگهان تغییر مسیر دهد و یا در خودروی پارک شدهای ناغافل باز شود و .. همه این موارد باعث میشود شرایط تردد در خیابان نیازمند هوشیاری ویژهای باشد و صحبت کردن با تلفن همراه و یا استفاده از هدفون برای گوش دادن به موسیقی که مانع شنیدن صدای محیط و کاهش تمرکز به جلو میشود، برای دوچرخهسواران خطرناک و حادثه ساز شود.
تمرکز ممتد به جلو در کنار دقت در شنیدن تمام صداهایی که از اطراف به دوچرخهسوار نزدیک یا دور میشوند، میتواند به واکنش به موقع کمک کند. در صورت نیاز به صحبت و گفتگوی تلفنی، منتهی الیه سمت راست مسیر و با فاصله از جریان تردد خیابان توقف کنیم و مجددا با تمرکز به جلو به مسیر ادامه دهیم. حادثه در کمین است و یک لحظه غفلت ممکن است دوچرخه سوار را برای مدتی از لذت رکاب زدن محروم کند.
این مطلب با کد 111279 در روزنامه همشهری روز شنبه 5 مهر 1399 در این لینک منتشر شده است.