حالم از بحثهای بری سر و ته به هم میخوره
یکی از این ها ، بحث ارزیابی مدیرهاست ، دوره فلان رئیس جمهور خوب بود
فلانی گند زد ، ترامپ تجاره بلده ، به نفع مردمش کار کرد ، فلان مدیر اومد و کلا همه چی خوب یا بد شد توی سازمان یا اداره (ماشالا همه هم صاحب نظریم)
ولی اولا هیچ متغییری رو اصلا درنظر نگرفتن
دوما هیچ کدوم رو درست اندازه نگرفتن
سوما از اون صنعت یا جایگاه خبری ندارن
چهارم احساسی و از روی وضعیت خودشون که پولدار شدن یا نه تصمیم میگیرن
پنج اصلا درمورد مسائل پنهان در اون دوره چیزی نمیدونن
حالا میرویم سراغ متخصص های اون رشته که اون رو نقد می کنند (مثلا مدیریت)
این گروه شاید به آمار دسترسی داشته باشه یا سی سال در اون وادی باشه و درسش رو خونده باشه و کار کرده باشه
باز هم میتونه
اولا از دید خودش که منافع خود یا گروهی رو تامین میکنه صحبت کنه
دوم از یک منظر و تک بعدی نگاه کنه و ابعاد دیگه رو نبیند
سوم مانند هر متخصص دیگه ای اشتباه کنه
چهارم ، او هم بالاخره انسان است و نمیتونه که چندین متغییر رو بررسی کنه
پنجم : مدارس و دانشگاه ها ی مدیریت رو اگر خراب هم کنی چیزی پیش نمیاد و یه عده فقط برای این که توی چشم باشن یه چیزی میگن (نظر شخصی منه )
پرده دوم
کلیپی دیدم درمورد این که مربی های فوتبال (با آنالیز ریاضی ) بیشتر از سه چهار امتیاز در یک فصل تاثیر گذار نیستن و همچنین بازیکن هایی که فقط اسم دارن مثل نیمار نسبت به پولی که میدی اصلا ارزش ندارن
در اون کلیپ فیلم سینمایی ای معرفی شد به نام Moneyball
که از واقعیت الهام گرفته شده بود و یک تیم بیس بال از تحلیل کامپیوتری به این نتیجه رسیده بود کدام ترکیب از بازیکن ها رو بچینند و چه کسایی رو انتخاب کنند
