نامه ای به دختر ندیده ام🤍

دخترِ ندیده‌ام؛ سلام جانِ مادر.

امیدوارم حالت خوب باشد. امیدوارم روزی که این متن را می‌خوانی، از دختر بودنت راضی و خوشحال باشی. امیدوارم توانسته باشم مادر خوبی باشم، مادری که آرزو کنی کاش وقتی بزرگ شدی، شبیه من باشی. دخترم به تو یاد خواهم داد چگونه با حفظ نجابت به آرزوهایت برسی. به تو یاد خواهم داد چگونه دنیای اطراف خودت را رنگی و پر از نور کنی. تو نوری. تو پر از پیچیدگی‌ها و ظرافت‌ خلقت خدایی. ظرافتی که اگر مراقبش نباشی، اگر به اهلش نسپاری، اگر هرروز و هر لحظه به آن مهر نورزی، خواهد شکست. اگر شکست نگران نباش، مادرت تمام قد کنار توست تا دوباره بسازی. دخترم، امیدوارم دنیا با تو مهربان باشد و هیچ‌گاه آرزو نکنی که کاش پسر بودم. دخترم، دخترانه زیستن قشنگ‌ترین چیز دنیاست. دلم می‌خواهد هرگاه کسی از تو حرف می‌زند، بیشتر از ظاهر و زیبایی‌ات، شیفته‌ی اصالت و منش و اخلاق و مهربانی و عزت نفس و اعتماد به نفس و نجابت و ایمانت شود. دوست دارم تجلی یک دختر واقعی باشی. دوست دارم به آینه که نگاه می‌کنی از بودنت در جهان لبخند بزنی و خدا را شاکر باشی. دوست دارم برای رسیدن به آرزوهایت منتظر دستان دیگران نباشی. دوست دارم شجاع باشی و هیچ‌گاه حقی از خودت و دیگران ضایع نکنی. دخترکم؛ نمی‌دانم ممکن است از چه چیزی در خودت راضی نباشی ولی بدان حتی آن هم متعلق به توست و هرچیزی که متعلق به تو باشد، دوست‌داشتنی- ‌ست. عزیز روحم، من تو را دوست خواهم داشت نه چون متعلق به منی بلکه چون تو، تویی؛ تو را فقط به خاطر تو بودنت دوست دارم. آرزو می‌کنم چشمان شاد و مهربانی داشته باشی چرا که چشمان تو دریچه‌ای از روح تو هستند و روح تو جلوه‌ای از خدا. تو را از آغوش و بوسه‌ی مادری سیراب می‌کنم چرا که تو بهترین رفیق منی.

بهترین رفیق منی. دوستت دارم جان دلم، روزت مبارک.