بعضی وقتا با خودم فکر میکنم که چرا ما دقیقا شبیه به یک کامپیوتر عمل میکنیم؟
ینی چی؟
ببینید شما وقتی به یه کامپیوتر دستوری میدید یا نوعی ارتباط قرار هست که با اون دستگاه داشته باشید این سیستم طبق الگورتیم خاصی که از قبل برنامه ریزی شده به شما ریسپانس یا واکنش نشون میده ولا غیر!
ینی اگه به سیستم دستور فعال سازی بلوتوث رو بدی بی برو برگشت فعال میشه یا نهایتا به ما هشدار یک مشکل رو بده.. کی و کجا دیدیم سیستم بگه داداچ خستم جون خودت بیخیال بلوتوث شو...
بگذریم
در تعامل با دیگران رفتاری رو مورد بررسی قرار دادم طی یک مدت طولانی به طوری که نوعی درخواست یا سوال رو از یک فرد مشخص میپرسیدم و دقیقا یک جواب یک سان یا نهایتا جابجای کلمات اما با همان منظور قبلی رو دریافت میکردم!
اکثریت واکنش افراد به کنش مورد نظر در ۹۹درصد مواقع طبق الگوریتمی خاصه که به این صورته که شخص طبق عادات و گذشته خودش و کاملا نا اگاهانه جواب میده
برای مثال وقتی دو نفر اشنا به هم میرسن دقیقا رفتارشون رو زیر نظر داشته باشید کاملا متوجه میشد نااگاهانه یک سری جملات و کلمات رد و بدل میشه که از حافظه قبلی شخص نشإت میگیره!
شخص اگاه همیشه پاسخ یونیک و منحصر به فرد خودش رو میده به مفهوم بهتر کنش بجای وا کنش
اگر شما امروز دوستی رو ببینید که مدتی قبل رابطتون شکر اب شده ایا در لحظه عمل میکنید؟ و میرید جلو باهاش دست میدید یا ذهن برمیگرده به گذشته و طبق عملی که داشته سریعا اون رو قضاوت و داوری میکنید و راهتون رو کج و میکنید و؟...
اگر یکی از اعضای خانواده در شما ایجاد خشم کنه چی؟ طبق الگوریتم شکل گرفته در طی مدت طولانی شما هم تا جای ممکن ابراز خشم میکنید در نهایت شاهد جنگی تمام عیار میشید, یا با خرد درونی خودتون در مدت مناسب میرید و خشمتون رو با مدیریت و اگاهی مطذح میکنید میکنید؟
اگر به مهمونی برید یا یک غذایی لذیذ پیش روتون داشته باشید از غذا لذت میبرید,اونو بو میکشید با غذا عشق میکنید با ارامش تمام لذت میبرید یا سریعا به دنبال تمام کردن اون وسیر شدن و اصلا به غذا... هستید؟
شما میتونید با کمی ریز بینی در بین جمع های که حاضر هستید ببینید(اگر اگاه و در لحظه باشید) افراد در کنار شما یا در گذشته به سر میبرند یا مدادم خیال پردازی و ترسیم یک اینده بهتر...
رفتار های مثال زده شده نمونه الگوی رفتاری زندگی در گذشته تخیل و نگرانی در مورد اینده و رفتارهای مکانیکی هست و در مقابل زندگی بدون ذهن گرایی نفس گرایی زندگی در لحظه و هوشیاری اگاهیست... به قول از یک انسان اگاه(خوشبختی یعنی اگاهی داشتن لحظه به لحظه)
