هرچه زمان میگذرد توهین کردن های پیاپی یا همان «فحش دادن»؛ در جامعه با سرعت عجیبی به یک هنجار مورد قبول تبدیل می‌شود.
از طرفی هم هر روز دانشمند بیکاری کشف می‌کند که بله؛ افرادی که فحش میدهند صادق تر هستند، مهربان تر هستند، جذاب‌تر هستند و ... صد حیف که این دانشمندان دم دست ما نیستند که گردنشان را برای تشکر؛ به گرمی و محکمی بفشاریم!
بیاید خیلی کوتاه معایب این کار را مرور کنیم.
افزایش عصبانیت
عموما توهین کردن به عنوان یک راه تخلیه خشم شناخته می‌شود، که خب کاملا برعکس است.
فحش دادن باعث عصبانی‌تر شدن شما می‌شود، چون مشخصا قرار نیست طرف مقابل هم ساکت بنشیند.
دوما شیوه تخلیه عصبانیت در این روش مثل مشت زدن به کیسه بکس است، بابد به قدری انجامش دهید تا نایی برایتان نماند!
تخریب تصویر
بگذارید خیالتان را راحت کنم، هیچ کسی در اولین برخورد، آدم بد دهن را یک آدم با اعتماد به نفس، با جذبه، قابل اعتماد، دوست داشتنی یا هر صفت دیگری که می‌دانید در نظر نمی‌گیرد، حتی اگر همچین شخصیتی داشته باشد.
رسیدن به بن‌بست
مهم نیست بحث در مورد چه چیزی باشد، سیاسی، خانوادگی، دوستانه، یا اصلا در مورد نحوه صحیح دستشویی بردن یک خرگوش.
بعد از اولین توهین، بحث به بن‌بست می‌رسد، بن بستی که احتمالا تا مدت مدیدی در آن گیر می‌کند و به هیچ نتیجه‌ای نمی‌انجامد.
ایجاد کدورت و ناراحتی بین افراد
از نظر من سه چیز دوستی‌ها را بر باد می‌دهد، معامله، تفاوت مسیر زندگی و شوخی کردن بیش از حد.
حتی اگر به قصد شوخی هم با دوستان خود از این نقل و نبات‌ها رد و بدل می‌کنید، بالاخره روزی می‌رسد که یکی از شما حال خوشی ندارد، یا همان جنبه‌اش را ندارد خودمان.
آن وقت است که این نقل و نبات‌ها توی گلو دوستتان گیر می‌کند و کامتان حسابی تلخ می‌شود.
