امروز زیر پل کریمخان، بدون اینکه اعتراضی بکنم! گاز اشک آور خوردم. قبل از این هیچ حسی به این شی نداشتم. مشخصا مثل همه از گاز اشک آور خوشم نمیاد.
بگذریم می خوام برای افرادی که تا بحال گاز اشک آور را مزه نکرده اند بنویسم. حتما مسخره است. چون گاز اشک آور قرار هست چشم ها را بسوزاند نه اینکه چشیده شود! اما باید بگویم تجربه من نشان داد گاز اشک آور طعم گوگرد می دهد. این طعم را پس از 20-30 سال، پس از دوران کودکی بار دیگر امروز بیاد آوردم وقتی که در بازی های کودکی سر کبریت را مزه کرده بودم...
جالب این هست که گاز اشک آور جدای از سوزش چشم به مدت حداقل 2 ساعت، موجب خشکی گلو می شه. خشکی که هنوز بعد از 3 ساعت هست. نمی دونم شاید کسی بگوید چون درست زیر پای من افتاد، بابت غلظتش اینجور بوده منتهی تجربه من این گونه بود.
دوستان می گفتند چند قطره آبلیمو در آب ریخته و در چشم بریزم منتهی راستش جرات نکردم جز با شستشوی مداوم آب کار دیگری بکنم.
در حین نگارش این مطلب خبر اقدام تروریستی به زوار حرم شاهچراغ (ع) را خواندم، که بسیار متاسف شدم و به همه مردم ایران بویژه خانواده های افراد شهید شده تسلیت می گم.
