سمیرا عزیز بعد از چندین سال مشاوره شاید در زمان درست به اتفاقات درست زندگی رسیدم، اولین جلسه مشاوره با تو برام خیلی مبهم بود سعی کردم اطلاعات زیادی بهت بدم تا بتونم شرایطم رو توضیح بدم، جلسه دوم توازن کمی برقرار شد و حرف های خوبی از تو شنیدم و در جلسات بعدی که باهم دیدار کردیم با وجود اتفاقات زیاد مشتاق شنیدن از تو بودم، مشتاق یاد گرفتن روش پیشنهادیت برای نگاه کردن به مسائل و منو با منطق تو جلساتمون به نقطه ای نزدیک کردی که تو زندگی بهش خیلی احتیاج داشتم.
من دنیا رو جبر مطلق میبینم و فکر میکنم تمام زندگی بر اساس احتمالات پیش میره و هر اتفاق یک اتفاق دیگه رو رقم میزنه و باید واقعا تو این دنیا پر از جبر فقط خوش شانس بود. تو بیست سال اول زندگیم قدرتی برای تاثیر گذاشتن رو مسائل نداشتم فقط از بین راه هایی که مقابلم بود شاید گاها انتخاب میکردم و به مرور تو دهه سوم زندگیم شروع به انتخاب کردم و فکر میکردم افسار همه چیز توی دستامه و دیوانه وار تصمیم گرفتم تا امروز که اون دوره رو تموم کردم فهمیدم به اندازه ای که فکر میکردم تاثیر گذار نبودم چون خیلی بیشتر از چیزی که میخوام اتفاق بیوفته داره برام اتفاق میوفته و گاهی سنگینی برف با یه باد تبدیل به یه بهمن میشه و تو فقط به عنوان یه رهگذر زیر این بهمن قراره بمونی پس دست و پا زدن زیاد تو این زندگی برات قرار نیست کارساز باشه.
راه زنده موندن برام همیشه جنگیدن بوده و از اولین لحظات کودکیم پرخاش کردن رو تجربه کردم بهم کمک کرد برای به دست آوردن و رسیدن به نیازام و همه این مسیر تحت تاثیر این هیجان غیر قابل کنترل که انتخابش نکردم شدم باعث شد این آدمی بشم که انتخاب هاش رو داره کم و کمتر میکنه و دائم داره خودشو تو از دست دادن هاش مقصر میدونه و همیشه خودشو محکوم میدونه به تنهایی که لیاقتش رو داره
سعی کردم روز خوبی داشته باشم ولی امروزم برام اتفاق هایی افتاد که یه جور دیگه سوگواری بود، امشب و با دو تا از دوستام با حال بد نشستیم، آخر شب سه تامون کارمون به گریه و بالا آوردن و اورژانس رسید.
این چندمین بار بود که نزدیکی به مرگ رو تو چند ماه اخیر تجربه میکردم، احساس خوبی ندارم، احساس ناکافی بودن دارم، احساس ناامیدی و پوچی، حسابی لبه افسردگی رسیدم.
