چند شعر از سجاد حقیقی

💠با هر دمی...

با هر دمی
نیمی از زندگی و
با هر بازدمی
اندکی از خود را
می‌میریم.

💠از چشمانت...

از چشمانت
چکه
چکه
می‌چکند
کلمات
و شعر
دریا می‌شود
در صحرای زبان.

💠 هیچ‌ کاری...

هیچ کاری از دستم برنمی‌آید
جز اینکه پشت پنجره بایستم و
تماشا کنم کوچه‌ای را
که تو هرگز از آن عبور نخواهی کرد.

💠فرض کن...

فرض کن
به کافه‌‌رفتن‌ها را
به سینمارفتن‌ها را
پیاده‌روی‌ها در باران را
همه را
جمع کردم و در سطل زباله ریختم
با این بهار
که مرا به یاد چشمانت می‌اندازد
چه کنم؟