اگر اندی وارهول(نقاش) در اواخر دهه 90 میلادی به دنیا می آمد، احتمالا نقاشی کنسرو سوپ کمبل را به عنوان یک NFT ثبت میکرد. فقط نیاز به گذر زمان بود تا جک دورسی بتواند حق امتیاز اولین توییت تاریخ را در شبکه اتریوم ثبت کند. چه کسی از آینده خبر دارد؟ روزی ممکن است سند و حق مالکیت ماشین شما نیز با NFT ثبت شود!
NFT ها نشان هایی هستند که برای نشان دادن مالکیت موارد منحصر به فرد، از آن ها استفاده میکنیم. آن ها به ما اجازه میدهند چیز هایی مانند : اشکال هنری، موارد کلکسیونی و حتی املاک و هر چیز سند دار را نشانه گذاری کنیم. این نشان ها در هر زمان تنها میتواند یک مالک حقیقی داشته باشد. و هم چنین توسط شبکه بلاک چین اتریوم ایمن هستند. هیچ کسی نمیتواند سابقه های مالکیت این نشان ها را تغییر دهد و یا حتی یک نشان را کپی-پیست کند.
NFT مخفف non-fungible token است. Non-fungible به معنای غیر قابل تعویض، یک اصطلاح در علم اقتصاد است. به این معنا که این کالا ها با کالا های دیگری از لحاظ ارزش گذاری قابل تعویض نیستند! برای مثال شما نمی توانید هر مبلی را با هر مبلی مبادله کنید! بلکه قیمت مبل را به واحد پولی ارزش گذاری میکنید، سپس آن را به اندازه ارزش گذاشته شده مبادله میکنید. NFT ها هم به این شکل هستند.
NFT ها و شبکه اتریوم برخی از مشکلاتی را که امروزه در اینترنت وجود دارند را حل می کنند. هر چه جلوتر میرود؛ همه چیز دیجیتالی تر می شود. پس نیاز به تکرار ویژگی های اقلام دنیای فیزیکی مانند کمبود کالا، منحصر به فرد بودن کالا و اثبات مالکیت کالا وجود دارد. در ضمن اقلام دیجیتال اغلب فقط در زمینه محصول خود کار می کنند. برای مثال، نمی توانید فایل موسیقی را که از آیتیونز (فروشگاه موسیقی اپل) خریداری کرده اید، دوباره بفروشید. یا نمی توانید امتیاز وفاداری یک شرکت را با اعتبار شرکتی دیگری به صورت رسمی مبادله کنید، هر چند ممکن است بازاری برای آن وجود داشته باشد.
اینترنت NFT در مقایسه با اینترنتی که امروزه بیشتر مردم استفاده میکنند چه تفاوتی دارد؟ بیایید با هم مقایسه ای کنیم:
دنیای NFT نسبتاً جدید است. در تئوری،NFT ها در هر چیزی که منحصر به فرد است و نیاز به اثبات مالکیت دارد، قابل استفاده است.
چند نمونه از NFT هایی که امروزه وجود دارند، قرار داده شده است:
· آثار هنری دیجیتالی منحصر به فرد
· یک کفش ورزشی منحصر به فرد محدود که به صورت محدود تولید شده است.
· آیتم هایی که در داخل بازی بدست آمده اند.
· یک مقاله
· بلیطی برای یک رویداد یا یک کوپن
مثال هایی از ethereum.org :
ما از NFT ها برای بازپرداخت به مشارکت کنندگان در سایت خود استفاده می کنیم و حتی نام دامنه NFT خود را نیز داریم.
POAPs (پروتکل اثبات مشارکت):
اگر به ethereum.org کمک می کنید، می توانید یک POAP NFT را مطالبه کنید. اینها کلکسیونی هایی هستند که ثابت می کنند شما در یک رویداد شرکت کرده اید. برخی از جلسات کریپتو از POAP ها به عنوان نوعی بلیط استفاده می کنند. درباره مشارکت بیشتر بخوانید.
ethereum.eth:
این وب سایت (ethereum.org) دارای نام دامنه جایگزین ethereum.eth است که توسط NFT ها پشتیبانی می شود. دامنه .org ما توسط یک ارائه دهنده سیستم نام دامنه (DNS) مدیریت می شود، در حالی که ethereum.eth از طریق سرویس نام اتریوم (ENS) در اتریوم ثبت شده است. و تحت مالکیت و مدیریت ما است. رکورد های ENS ما را ببینید.
NFT ها با نشان هایی با استاندارد ERC-20 مانند DAI یا LINK متفاوت هستند، زیرا هر نشان منحصر به فرد است و قابل تقسیم نیست. NFTها توانایی اختصاص یا ادعای مالکیت هر قطعه منحصربه‌فردی از داده‌های دیجیتال را دارند که با استفاده از زنجیره شبکه اتریوم به عنوان دفتر کل عمومی قابل ردیابی است. یک NFT از اشیا دیجیتال به عنوان نمایشی از دارایی های دیجیتال یا غیر دیجیتال استخراج می شود. به عنوان مثال، یک NFT می تواند نشان دهنده موارد زیر باشد:
هنر دیجیتال:
· GIF ها
· کلکسیونی ها
· موسیقی ها
· فیلم ها
کالاهای دنیای واقعی:
· سند یک ماشین یا ملک
· بلیط یک رویداد
· فاکتورها
· اسناد حقوقی
· امضاها
هر NFT در هر زمان تنها میتواند یک مالک داشته باشد. مالکیت NFT توسط شناسه یکتا و متادیتایی که هیچ شناسه دیگری نمیتواند آن را تکرار کند، مدیریت میشود. NFT ها از طریق قرارداد های هوشمند در شبکه ثبت میشوند(mint). قرارداد های هوشمند مالکیت و همچنین قابلیت انتقال NFT را مدیریت میکنند. زمانی که یک نفر NFT را ثبت میکند، کد قرارداد هوشمندی که مطابق استاندارد ERC-721 را اجرا میکند. و این اطلاعات به زنجیره شبکه که NFT در آن مدیریت میشود، اضافه میشود. فرآیند ثبت NFT در سطح بالا دارای مراحل زیر است:
· ساخته شدن یک بلاک
· اعتبار سنجی اطلاعات
· ذخیره سازی اطلاعات در زنجیره شبکه
هر NFT یکسری مشخصات ویژه دارد:
· هر NFT که یک شناسه یکتا دارد که به یک آدرس در شبکه اتریوم به صورت مستقیم متصل شده است.
· به صورت مستقیم نمیتواند با یک NFT دیگر معاوضه شود.
· هر NFT یک مالک دارد و این اطلاعات به راحتی قابل ردگیری است.
· NFT ها در شبکه اتریوم همیشه در دسترس هستند (زنده هستند) و میتوانند در هر بازار مبتنی بر شبکه اتریوم خرید و فروش شوند.
در واقع اگر شما صاحب یک NFT شوید:
· اثبات مالکیت یک NFT شبیه به اثبات وجود ETH در کیف پول است.
· برای مثال، فرض کنید شما یک NFT را خریداری کرده اید، و مالکیت آن از طریق آدرس عمومی به کیف پول شما منتقل شده است.
o NFT اثبات میکند که کپی فایل دیجیتال شما، اصل است.
o کلید خصوصی کیف پول شما اثبات میکند که شما مالک اصلی آن NFT هستید.
o کلید عمومی صاحب اثر به عنوان گواهی اصالت آن اثر عمل میکند.
§ کلید عمومی صاحب اثر یک بخش دائمی از تاریخچه ی NFT است. به مانند امضای صاحب اثر که اثبات میکند که این NFT توسط فرد خاصی تولید شده است و از تقلب در بازار جلوگیری میکند.
o یک راه دیگر برای اثبات مالکیت یک NFT ، امضا کردن پیام هایی است که اثبات میکند شما کلید خصوصی آدرس مورد نظر را دارید!
§ همان طور که در بالا ذکر شد، کلید خصوصی اثبات مالکیت اصلی است. پس کلید های خصوصی آدرس NFT را کنترل میکنند.
§ حال پیام امضا شده، اثبات میکند شما صاحب کلید های خصوصی آدرس کیف پول تان هستید بدون اینکه آن کلید ها را برای کسی فاش کنید و در نتیجه اثبات میشود شما مالک آن NFT هم هستید.
o دیگر کسی نمیتواند در آن NFT دست ببرد.
o میتوانید آن NFT را بفروشید. در بعضی از موارد، میتوانید حق امتیاز سازنده اصلی را نیز بدست بیاورید.
o میتوانید آن NFT را نگه دارید و مطمئن باشید که در کیف پول شما در اتریوم ایمن است.
و اگر یک NFT ایجاد کنید:
· شما به راحتی میتوانید اثبات کنید صاحب اثر هستید.
· شما کمیابی NFT تان را تعیین می کنید.( مانند بلیط های یک کنسرت با تعداد 5000)
· هر بار که آن NFT به فروش برسد، به شما هم به ازای حق امتیازتان، مبلغی میرسد.
· شما میتوانید این NFT را در هر پلتفرم که بخواهید بفروشید، و دیگر به یک جا محدود نشده اید و به هیچ فردی برای واسطه گری نیاز ندارید.
صاحبان اثر هر NFT میتوانند کمیابی دارایی شان را تصمیم بگیرند.
برای مثال، بلیط یک مسابقه ورزشی را در نظر بگیرید. همان طور که برنامه ریز این مسابقه تصمیم میگیرد که چند بلیط برای این مسابقه در نظر بگیرد، صاحب اثر NFT نیز میتواند تصمیم بگیرد چه تعداد مشابه از این NFT وجود داشته باشد. بعضی وقت ها NFT های مشابه کاملا شبیه به همدیگر هستند.(مانند بلیط های عمومی مسابقات) یا بعضی وقت ها کمی با یکدیگر تفاوت دارند(مانند بلیط های با شماره صندلی). در موارد دیگر ممکن است صاحب اثر بخواهد تنها یک NFT منحصر به فرد برای کلکسیونی کمیاب ایجاد کند.
در هر دوی این موارد، هر NFT همچنان یک شناسه یکتا دارد و مالک آن ها تنها یک نفر است. تنها چیزی که اهمیت دارد، کمیابی NFT مورد نظر است که به صاحب اثر بستگی دارد. حال صاحب اثرمیتواند به هر تعدادی که بخواهد از اثرش NFT ایجاد کند، ولی باید به یاد داشته باشد تمام این اطلاعات در معرض عموم قرار دارد.
برخی از NFT ها به صورت خودکار حق امتیاز را حتی پس از فروش آن NFT پرداخت میکنند. این مفهوم هنوز در حال توسعه است ولی یکی از قوی ترین مفهوم ها است. برای مثال پلتفورم eulerbeats که یکی از بازار های خرید و فروش NFT است، به ازای هر بار فروش NFT، 8 درصد از مبلغ کل را به کیف پول صاحب اثر واریز میکند. برخی از پلتفرم های دیگر مانند Foundation و Zora از حق امتیاز هنرمندان خود حمایت میکنند. این پرداخت مبلغ کاملا خودکار است. بنابراین صاحبان اثر میتوانند بدون انجام هیچ کاری و با دریافت حق امتیاز از فروش NFT هایشان توسط دیگران کسب درآمد کنند. در دنیای واقعی! تشخیص حق امتیاز به صورت غیر خودکار و بی دقت است. به همین علت، بسیاری از صاحبان اثر به حقوق واقعی و چیزی که شایسته آن ها است، دست پیدا نمیکنند. در صورتی که اگر برای NFT تان حق امتیازی قرار داده باشید، دیگر آن حق امتیاز را از دست نخواهید داد و به صورت خودکار به کیف پول شما واریز خواهد شد.
برای دیدن نمونه های عملی توسعه یافته و دیدگاهی که به NFT در شبکه اتریوم وجود دارد به موارد زیر میتوانید مراجعه کنید:
· محتوای دیجیتال
· اقلام بازی
· دامنه ها
· اقلام فیزیکی
· سرمایه گذاری و وثیقه
در حال حاضر بیشترین استفاده از NFT در زمینه محتوای دیجیتال است. به علت اینکه این صنعت ورشکسته شده است. سازندگان محتوا می بینند که سود و پتانسیل درآمدشان توسط پلتفرم های مختلف تصاحب میشود. هنرمندی که آثار خود را در شبکه های اجتماعی منتشر میکند، برای شرکتی که برای دنبال کنندگان آن هنرمند تبلیغات نشان میدهد، کسب درآمد میکند. هر چند خودش در معرض عموم قرار میگیرد، ولی درآمد نهایی نصیب آن شرکت میشود و فایده ای برای او (هنرمند) ندارد.
NFT ها به اقتصاد مولد(creator economy) جدیدی قدرت میبخشند که دیگر مالکیت آثار خود را برای تبلیغ بدست پلتفرم های دیگر نمی سپارد. بلکه مالکیت در خود محتوا نهفته است.
زمانی که هنرمندان محتوای خود را میفروشند، سرمایه مستقیم به آدرس کیف پول خودشان واریز میشود. اگر مالک جدید NFT را بفروشد، خالق اثر به صورت خودکار حق امتیاز خود را دریافت میکند. این اتفاق تضمین شده است. زیرا آدرس کیف پول صاحب اثر در متادیتای آن NFT ذخیره شده است و قابل تغییر نیز نیست.
برای شما یک داستانی را تعریف میکنم. زمانی که با یکی از افراد مخالف NFT صحبت میکردم، ناگهان وسط صحبت از یک NFT اسکرین شات گرفت و با شور و اشتیاق به من گفت: نگاه کن! الان من این تصویر را به صورت رایگان دارم! جواب من به آن فرد این بود: زمانی که شما نقاشی مونالیزا را در اینترنت جستجو میکنی و تصویرش را دانلود میکنی، آیا صاحب نقاشی 867 میلیون دلاری مونالیزا شدی؟
در نهایت قیمت اصلی یک کالا را بازار تعیین میکند. آیا کسی برای آن عکس دانلود شده ارزشی قائل است؟ جواب خیر است! هر چه یک محتوا بیشتر به اشتراک گذاشته شود و دیده شود، ارزش بالاتری پیدا میکند. داشتن یک چیز احراز شده که ثابت میکند شما مالک محتوایی هستید، قطعا از نبود آن بهتر است!
امروزه NFT ها مورد توجه توسعه دهندگان بازی قرار گرفته اند. NFT ها می توانند سوابق مالکیت آیتم های درون بازی را فراهم کنند، به اقتصاد درون بازی کمک کنند و مزایای فراوانی را برای بازیکنان به ارمغان بیاورند. در بسیاری از بازی می توان آیتم هایی را برای خودتان بخرید تا در بازی از آن ها استفاده کنید. اما اگر آن آیتم NFT بود، پس از اتمام بازی، می توانید با فروش آن پول خود را پس بگیرید. حتی اگر آن آیتم در بین بازیکنان ارزش بالاتری پیدا کند، ممکن است آن آیتم را با قیمت بالاتری بفروشید و سود هم داشته باشید.
این اتفاق برای توسعه دهندگان بازی نیز سودآور است! توسعه دهندگان بازی - به عنوان خالقان NFT - می توانند هر بار که یک آیتم توسط بازیکنان در بازار دوباره فروخته می شود، حق امتیازی کسب کنند. این یک مدل تجاری سودمندتر ایجاد می کند که در آن هم بازیکنان و هم توسعه دهندگان بازی نیز از بازار ثانویه NFT کسب درآمد می کنند. همچنین اگر توسعه دهندگان یک بازی دیگر از آن پشتیبانی نکنند، این آیتم ها دیگر از بین نمیرود و در دست خود خریدار باقی می ماند. در نهایت، آیتم های بازی میتوانند از خود بازی ها بیشتر باقی بمانند. یعنی آیتم هایی که خریداری شده است، تبدیل به یادگاری های دیجیتال میشوند و ارزش گذاری آن ها از بازی خارج و در بازار انجام میشود.
برای مثال، در بازی واقعیت مجازی Decentraland شما میتوانید با خرید NFT هایی صاحب زمین هایی در بازی شوید که میتوانید از آن ها استفاده کنید.
سرویس نام اتریوم (ENS) از NFT استفاده می کند تا آدرس اتریوم شما را با نامی مانند mywallet.eth که میتوان راحت تر به خاطر بسپارید، ارائه کند. یعنی می توانید از شخصی بخواهید که به جای واریز ETH به آدرس x123456789 ، به mywallet.eth برای شما ارسال کند. ENS به مانند سرویس نام دامنه (DNS) عمل می کند که آدرس IP را به یاد ماندنی تر کرده است. و مانند دامنه ها، نام های ENS معمولاً بر اساس طول و ارتباط ارزش دارند. با ENS برای تسهیل انتقال مالکیت نیازی به مرکز ثبت دامنه ندارید. در عوض، می توانید نام های ENS خود را در بازار NFT معامله کنید.
با نام ENS شما میتوانید:
· ارز های دیجیتال و NFT را در آن نام دریافت کنید.
· به وبسایت های غیر متمرکز مانند ethereum.eth اشاره کنید. درباره غیرمتمرکز کردن سایت تان مطالعه کنید.
· اطلاعات دلخواه تان مانند، اطلاعات پروفایل( مانند Email و توییتر) را در آن ذخیره کنید.
دنیای NFT و دنیای مالی غیرمتمرکز (DeFi) به روش های قابل توجهی شروع به همکاری با یکدیگر کرده اند.
وام با پشتوانه :NFT
برنامه های DeFi وجود دارند که به شما امکان می دهند با استفاده از گذاشتن وثیقه پول قرض کنید. برای مثال، شما 10 ETH را به عنوان وثیقه قرار می‌دهید تا بتوانید 5000 DAI (یک رمز ارز با ارزش ثابت) وام بگیرید. این 10 EHT تضمین می کند که وام داده شده حتما به وام دهنده پرداخت میگردد. و اگر وام گیرنده DAI را پس ندهد، وثیقه به وام دهنده ارسال می شود. با این حال، همه افراد دارای رمز ارز کافی برای استفاده برای گذاشتن وثیقه نیستند. پروژه ها شروع به کاوش برای استفاده از NFT به عنوان وثیقه کرده اند. تصور کنید یک روز CryptoPunk NFT کمیاب خریده اید ( ارزش بعضی از آن ها 1000 دلار است!) با قرار دادن آن به عنوان وثیقه، می توانید به وامی با همان قوانین بالا دسترسی پیدا کنید. اگر DAI را بازپرداخت نکنید، CryptoPunk شما به عنوان وثیقه به وام دهنده ارسال می شود. در نهایت می تواند برای هر چیزی که به عنوان NFT ثبت کرده اید، این اتفاق بیافتد. و این برای اتریوم سخت نیست، زیرا هر دو دنیا (NFT و DeFi) زیرساخت های یکسانی دارند.
سازندگان NFT می توانند برای NFT خود اشتراک ایجاد کنند. این به سرمایه گذاران و طرفداران این فرصت را می دهد که بخشی از یک NFT را بدون نیاز به خرید کل آن داشته باشند. این امر فرصت های بیشتری را برای سازندگان و کلکسیونرهای NFT به طور یکسان افزایش میدهد.
o NFT های اشتراکی را می توان علاوه بر بازار های NFT ، در صرافی های غیر متمرکز (DEX) هایی مانند Uniswap ، خرید و فروش کرد.
o قیمت کلی یک NFT را می توان با قیمت بخشی از آن تعریف کرد.
o شما فرصت بیشتری برای مالکیت و سود بردن از آیتم هایی را دارید که به آنها اهمیت می دهید. قیمت گذاری برای NFT هایی که مالک شان هستید، سخت تر است.
مالکیت اشتراکی هنوز آزمایشی است، اما میتوانید در صرافی‌های زیر درباره مالکیت اشتراکی NFT بیشتر بدانید:
o NIFTEX
o NFTX
به صورت نظری، مالکیت اشتراکی امکان را برای انجام کارهایی مانند داشتن تکه ای از پیکاسو را فراهم می کند. شما سهامدار NFT پیکاسو خواهید شد، به این معنی که در مواردی مانند تقسیم درآمد، نظراتی دارید. بسیار محتمل است که در آینده نزدیک و برای مدیریت دارایی تان، مالکیت اشتراکی NFT شما را وارد یک سازمان مستقل غیرمتمرکز (DAO) کند. این سازمان ها مبتنی بر شبکه اتریوم هستند که به افراد نا آشنا با یکدیگر (مانند سهامداران جهانی یک دارایی) اجازه می دهند تا به طور ایمن و بدون نیاز به اعتماد کردن افراد به یکدیگر، هماهنگ شوند. این هماهنگی به این علت ایجاد می شود که بدون اجازه گروه، هیچ اتفاقی نخواهد افتاد.
همانطور که در بالا اشاره شد، این یک فضای در حال پیشرفت است. با این که NFT ها، DAO ها و NFT های اشتراکی همگی با سرعت های متفاوتی در حال توسعه و پیشرفت هستند. اما تمامی زیرساخت های آنها وجود دارد و می توانند به راحتی با هم کار کنند زیرا همه آنها به زبان اتریوم صحبت می کنند.
اتریوم به چند دلیل امکان NFT را میتواند فراهم کند:
· تاریخچه تراکنش ها و متادیتا های یک NFT به صورت عمومی قابل دسترسی است.(سوابق مالکیتی آن به راحتی قابل دسترسی است)
· پس از تایید یک تراکنش، دستکاری داده ها برای سرقت مالکیت آن تقریبا غیر ممکن است.
· معامله NFT ها میتواند به صورت یک به یک و بدون نیاز به پلتفرم‌هایی که کارمزد دارند، اتفاق بیفتد.
· همه محصولات شبکه اتریوم یک بستر مشترک دارند. در واقع، همه محصولات اتریوم می توانند به راحتی با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. و این باعث می شود NFT ها در همه پلتفرم های اتریوم قابل استفاده باشند. شما میتوانید یک NFT را از یک پلتفرم خریداری بکنید و در پلتفرمی دیگر به فروش برسانید. به عنوان یک خالق اثر شما میتوانید یک NFT را در چند پلتفرم به صورت همزمان و با جدید ترین اطلاعات مالکیتی ثبت کنید.
· شبکه اتریوم هیچ وقت پایین نمیاید. و این یعنی NFT های شما همیشه در دسترس است.
محبوبیت NFT ها در حال افزایش است. برای همین هر چه میگذرد نظارت بر آن ها بیشتر میشود، به مخصوص بخشی که به مصرف انرژی آن ها مرتبط می شود.
برای فهم بیشتر:
· NFT ها به صورت مستقیم مصرف انرژی را افزایش نمی دهند.
· روشی که شبکه اتریوم دارایی های شما را ایمن نگه می دارد انرژی زیادی مصرف میکند، اما مصرف انرژی در شبکه اتریوم در حال بهبود است.
· بعد از بهبودی که در بالا گفته شد، مصرف انرژی شبکه تا 99.95 درصد بهبود پیدا میکند. و این مصرف انرژی از بسیاری از صنایع موجود کارآمد تر است.
برای توضیحات بیشتر باید کمی وارد مسائل فنی بشویم. پس همراه ما باشید.
شبکه اتریوم یک شبکه غیر متمرکز و امن است. و کل اکوسیستم NFT به همین علت کار میکند.
· غیرمتمرکز به این معناست که شما و هر فرد دیگری میتوانید تأیید کنید که مالک چیزی هستید. همه این ها بدون اعتماد کردن یا دادن حضانت (مالکیت) به شخص ثالثی که میتونه قوانین خودش رو به میل خودش تغییر بده اتفاق میفته همچنین به این معناست که NFT شما در بسیاری از پلتفرم ها و بازارهای مختلف قابل استفاده است.
· امن به معنای آن است که کسی نمی تواند NFT شما را کپی-پیست کند.
این ویژگی ها باعث می شود که به صورت دیجیتالی مالک آیتم های یکتا باشید و برای محتوای خود قیمت منصفانه و مناسب دریافت کنید. اما این ویژگی ها هزینه دارد. شبکه هایی مانند بیت کوین و اتریوم در حال حاضر مصرف کننده انرژی زیادی هستند چون برای حفظ این ویژگی ها نیاز است انرژی زیادی مصرف شود. اگر بازنویسی تاریخچه اتریوم برای سرقت NFT یا ارز دیجیتال آسان بود، شبکه اتریوم به سرعت از بین می رفت.
زمانی که شما یک NFT را ثبت میکنید، چند اتفاق باید رخ میدهد:
· باید به عنوان دارایی در شبکه تایید شود.
· موجودی حساب مالک باید آپدیت تا شامل آن NFT شود. این امکان باعث میشود از این به بعد NFT ثبت شده قابلیت احراز مالکیت و فروش داشته باشد.
· تراکنش هایی که موارد بالا را تایید میکنند، باید به یک بلوک در زنجیره ی شبکه برای ثبت و جاودانگی اضافه شوند.
· همه ی افراد در شبکه باید این بلوک اضافه شده را تایید کنند. این تاییدیه باعث میشود دیگر نیازی نباشد تا از افراد شخص ثالثی برای تایید این موضوع کمک بگیرید. و کل شبکه قبول دارد که این NFT وجود دارد و برای شماست. و هرکسی در شبکه میتواند زنجیره شبکه را بررسی کند و ببیند. با این کار، دست واسط ها از ثبت NFT کوتاه میشود و در آمد شما به حداکثر میرسد.
همه ی این اتفاقات توسط ماینرها (استخراج کننده ها) انجام می شود. و به بقیه شبکه درباره NFT شما و این که چه کسی صاحب آن است اطلاع رسانی میکنند. پس باید استخراج به اندازه کافی دشوار باشد وگرنه هرکسی میتواند با فرستادن داده های تقلبی، مالکیت NFT شما را با کلاه برداری به فرد دیگری منتقل کند. انگیزه های زیادی وجود دارد تا مطمئن شویم ماینر هایمان صادقانه عمل میکنند.
درباره ماین کردن بیشتر مطالعه کنید.
سختی ماین کردن به این علت است که برای ایجاد بلوک های جدید در شبکه، به قدرت محاسباتی زیادی نیاز داریم. و نکته مهم آن است که این بلوک ها به طور مداوم ایجاد می شوند، نه فقط زمانی که به این بلوک ها نیاز است. این بلوک ها هر 12 ثانیه یا بیشتر ایجاد می شوند.
ماین کردن برای ضد دستکاری اتریوم، مهم است. زیرا یکی از ویژگی هایی که NFT ها را ممکن می کند همین ضد دستکاری است. هر چه تعداد بلوک ها بیشتر باشد، زنجیره شبکه امن‌تر است. برای مثال اگر NFT شما در بلوک شماره 600 ایجاد شده باشد و یک هکر سعی کند NFT شما را با تغییر داده های آن دستکاری کند، اثر انگشت دیجیتالی همه بلوک های بعدی آن تغییر می کند. این بدان معناست که هر کسی که نرم افزار اتریوم را اجرا کند، سریعا می تواند آن را دستکاری را شناسایی و از وقوع آن جلوگیری کند.
با توجه به نکات گفته شده، این بدان معنی است که توان محاسباتی باید به طور مداوم استفاده شود. برای مثال بلوکی که حاوی 0 تراکنش NFT است تقریباً همان مصرف انرژی را خواهد داشت، زیرا توان محاسباتی همچنان برای ایجاد آن بلوک مصرف خواهد شد. همچنین سایر تراکنش های غیر NFT نیز بلوک ها را پر می کنند.
