اینجا نوشته هرچی دوس داری بنویس خب منم مینویسم.
مثلا بذارین اول از "من" شروع کنیم. خب بیشتر ما به این موضوع فک کردیم که منظور از "من" دقیقا کیه ؟!
اینکه وقتی میگیم "دست من"، دقیقا منظورمون دست کیه ؟! بعضیا معتقدن که منظور از این "من" درواقع روح میتونه باشه. ولی خب درجواب اونا یه سری ها میگن ما از جمله "روح من" هم استفاده میکنیم !!!
یه جورایی هر دو جواب ها و سوال های منطقی ارائه میدن. یه سری از زبان شناس ها هم به این اعتقاد دارن که این "من" و نسبت مالکیت یه جور باگ محسوب میشه در ضمیر های اشاره و صفت های مالکیت !
نظر شما چیه ؟ کسی تفکر جالبی داره با هم به اشتراک بذاریم ؟!
