و اما آخرین رساله از دسته چهارم مجموعه افلاطون، پارمنیدس است. باید بگویم که بر خلاف نظر اغلب افراد، برای من این رساله خسته‌کننده بود و اصلاً جالب نبود که بدانم و حتی بخواهم بدانم که بحث چگونه پیش می‌رود و به چه می‌رسد.
در رساله پارمنیدس با جمعی از شیفتگان بحث و فلسفه روبرو هستیم در واقع بر خلاف رساله‌هایی که تا به حال خواندیم که به نوعی صحبتهای عمومی بود؛ این بحث در محفل خصوصی این دوستداران دانش رخ می‌دهد و احتمالاً به همین دلیل از حوصله من خارج بود. من عام‌تر از این جمع خاص هستم و جایم اینجا نبود😏
باید بگویم هر چه از این رساله بنویسم چرند محض خواهد بود چون نفهمیدمش! کثیر و واحد و ایده و این حرفها برایم جذاب نبود ولی می‌دانم این رساله مهمی است چون آن مهم‌ترین نظریه افلاطون یعنی عالم مُثُل بسیار به این رساله وابسته است ولی خب در این مورد من معذورم از توضیح بیشتر.
همین😶🙃
