میخوام یه نقص بزرگ فرهنگی توی استفاده از ابزارهای تکنولوژی که احتمالا فقط ما ایرانیا داریم رو براتون شرح بدم تا شاید سعی کنیم این فرهنگ استفاده غلط یا سؤ استفاده از ابزارها رو کنار بزاریم.
بزارید یه مثال بزنم:
برنامه "دیوار" ماهیت اش خرید و فروش اجناسی هست که قالبا دست دوم هستند. اما وقتی توی قسمت جستجو مثلا میزنیم: "هارد اکسترنال" و انتظار داریم هارد دست دوم مشاهده کنیم، متاسفانه می بینیم که یه عده از فروشگاه ها اومدن کالای نو خودشون رو توی این دسته بندی درج کردن تا مثلا یه جورایی تبلیغ کنند!
ما برای فروش کالای نو از فروشندگان، بسترهای دیگه ای داریم (از ایسام و دیجی کالا گرفته تا ... )
پس دلیلی وجود نداره که از برنامه دیوار برای "تبلیغات" استفاده کنیم. نمیدونم دلیل این موضوع دقیقا چیه، اما من شخصا معتقدم هر ابزاری رو باید به طرز صحیحی ازش استفاده کرد.
همین "ویرگول" متاسفانه محلی شده که گاها می بینیم مقاله ای درج میشه که وقتی شروع به خوندنش می کنیم می بینیم ارزش محتوایی خاصی نداره و فقط اومده که تبلیغ کنه!
شاید صاحب امتیاز این سرویس ها هم بتونن دسترسی این کاربران رو محدود کنن، اما این میشه پاک کردن صورت مسئله، ما به عنوان کاربر باید یاد بگیریم که هر ابزاری و هر سرویسی که برای ما ساخته میشه، کاربرد خاص خودش رو داره و مثلا جای تبلیغات توی برنامه دیوار و شیپور و ویرگول و کلا ابزارهایی که هدف خاصی رو دنبال می کنن نیست.
لازمه این رو بگم که قضیه تبلیغات توی شبکه های اجتماعی با مواردی که گفتم فرق داره و همون هم اگه زیاد از حد باشه، فقط کاربرا رو آزار میده. نه فقط تبلیغات، بلکه هر نوع محتوایی که مغایر با هدف اون سرویس باشه. همین چند ماه پیش وقتی از یکی از دوستان خودم پرسیدم که چرا توی اینستاگرام فعالیتی نداری، در جواب به من گفت که اینستاگرام همش شده عکس و ویدئوهای هرزگی و نمایش فحشا و فخر فروشی و به سختی می تونم چیزی که برام با ارزش باشه توش پیدا کنم، پس دلیلی نداره فعالیتی داخلش داشته باشم.
موارد که گفتم صرفا نظر شخصی من هست و مسلما موافق یا مخالف خواهد داشت. خوشحال میشم نظر شما رو هم در این مورد بدونم.
