به روی فرش بودم
ولی در عرش نقش فرش بودم
سفید و سیه، سرخ و بنفش
همه هستند از رنگ های فرش
همه رنگ ها به هم داده اند رخ
به گل داده اند نام گل سرخ
جهان از رنگهاست که زیبا بُوَد
ز چشم جهانیان بی همتا بُوَد
پس چرا ای بنی آدم زور گوی
گویی زشتند انسانهای سیه پوست و سرخ روی
همه را خالق یکتا و زیبا خوی
آفریده هر که را به یک چهره و روی