اخیرا مصاحبه هایی را انجام داده ام و وقتی به واژه داده نگاری یا دیتاژورنالیسم می رسیدیم مردم سردرگم می شدند. تصور می کنم بلاخره توانستم بدون اینکه مردم را با اصطلاحات فنی گیج کنم توضیحی از کلیات موضوع را ارائه کنم.
قبل از اینکه توضیح بدهم، بهتره بگم که دیتاژورنالیسم آنقدرها هم که تصور می کنید موضوع جدیدی نیست. در حقیقت سرگذشت جالی در گزارش با کمک کامپیوتر یا (CAR) دارد. اسم موضوع خودش گویاست، روزنامه نگاری است که با کمک ابزار کامپیوتری مختلف انجام گرفته است. از دهه 50 میلادی شروع شده و در دهه 80 میلادی با پیشرفت تکنولوژی معروف تر شد. در حقیقت داده نگاری آنالیز داده با استفاده از نرم افزارهای بانک اطلاعاتی و تشخیص الگو در آن است. به گزارشگران در آمریکا کمک کرد تا مواردی مانند تناقض در نرخ جنایت و موضوعات هیجان انگیز مانند این را کشف کنند.
داده ژورنالیسم یا به طور دقیق تر خبرنگاری بر اساس داده (DDJ) نوعی از CAR نسخه دو و سه است که سطحی بالاتر مطرح است. ولی این عبارت در سال 2009 اختراع شد، پس بی دلیل نیست که مردم معنی اش را از من می پرسند!
از نظر من دیتاژورنالیسم به چند زیرمجموعه تقسیم می شود. در حقیقت، اگر به صورت مجموعه ای از مراحل درنظر گرفته شود خیلی ساده درک خواهد شد.
1 - جمع آوری داده و ذخیره آن به شکلی مناسب
ممکن است یک فایل داده شسته رفته را برای شروع کارتان به شما تحویل بدهند، که در این صورت خیلی خوش شانس بوده اید. معمولا، مجبورید داده را از جایی آن لاین به دست بیاورید که بتوانید استفاده اش کنید. بعد مجبورید تمیزش کنید. در برخی موارد داده پراکنده است و حتی به فرم دیجیتال نیست، مثلا رسیدها. به این معناست که مجبورید رسیدهای فیزیکی را دستی تایپ کنید...
2 - آنالیز داده و کشف یک داستان از آن
زمانی که همه چیز را آماده دارید، مجبورید داستانی که در داده ها نهفته است را پیدا کنید. چیزی به طور ناگهای زیاد یا کم شده است؟ آیا چیزی خیلی شاخص است که نیاز به بررسی دقیق تر دارد؟ آیا شما را به جهتی دیگر هدایت می کند؟ این مرحله یا منتهی به داستان مورد نظرتان می شود یا به شما ایده برای ایده های دیگر را ارائه می کند.
3 - به تصویر کشیدن هر آنچه که یافته اید تا داستان را توضیح بدهد.
به معنای ایجاد نمودار یا هر گونه شکل توضیحی است که داستان را تصویری روایت کند. می تواند به همراه گزارش منتشر شود یا به تنهایی - مثلا، خیلی از کسانی که با داده کار می کنند تنها گرافها را در تویتر منتشر می کنند تا توجه مردم را به گزارشی که منتشر کرده اند جلب کنند. همچنین وقتی که مردم وقت کمی دارند، تبدیل کردن خلاصه گزارش به یک نمودار کمک می کند که مردم در عرض چند ثانیه متوجه بشوند که چه خبر است.
مسلئه این است که نیازی نیست همه این مراحل انجام بشود. ممکن است داده شسته رفته دست شما برسد. شاید هم نیاز به تهیه گراف و نمودار نباشد و یا برعکس نیازی به گزارش نباشد و تنها نمودار کافی باشد. بخاطر همین هم دیتاژورنالیسم از چیزی که تصور می کنید انعطاف پذیرتر است.
نکته دیگری که باید در نظر گرفت اغلب* مردم در یک کار مهارت دارند و همان را هم انجام می دهند. در تیم های داده ژورنالیستی ممکن است یک برنامه نویس داشته باشید که کارش استخراج داده است و یکی دیگر که داستان را استخراج می کند. و شخص دیگر طراح گرافیک است تا ماحصل را به تصویر بکشد.
دوره تصویری در یوتیوب:
ترجمه مطلب از مدیوم:
