من کی هستم؟ نهم مهرماه ۱۴۰۱
امروز صبح وقتی از خواب بیدار شدم قبل از هر چیز از خودم پرسیدم :من کی هستم؟
من این جسمم؟! اوه نه ! من نمیتونم این جسم باشم چون جسم درکی از جاودانگی نداره یعنی نسبت به جاودانگی محدوده .ولی من جاودانگی رو لمس میکنم و برام قابل درکه ،
این جسم مثل تمام اجسام دیگه چرخه ی تولد و مرگ رو سپری میکنه ولی من هیچوقت برای مرگ معنایی پیدا نکردم .مرگ برای جسم به شکل یک هویت میتونه اتفاق بیافته ولی حتی اون مرگ هم به معنای پایان نیست چون تک تک اون سلولها به شکل دیگه در این جهان به زندگی ادامه خواهند داد . ولی اون هویت جسمانی دیگه نخواهد بود.
اوه !یه سوال دیگه !
اگه من فردیت دارم و بتنهایی یک سیاره ی جدا از بقیه هستم چرا با مرگ این جسم سلولهام در چرخه هایی فراتر از این جسم به چرخش در میان و باعث زندگی های دیگه میشن و هویتهای دیگه؟
چرا این سلولها مشترک هستن و امروز جسمی هستن در اختیار من و فردا لباس سبزی هستن بر تن یک گیاه و یا مویی هستن بر تن یک گربه یا شاید یه وجب آب از اقیانوس!
تا اینجا مشخصه که من این جسم نیستم چون جسم بیشتر شبیه یک لباسیه که بشکل امانت در اختیارم قرار گرفته !
پس من کی هستم!؟
اصلا این من کی هست که همه چیز با اون معنا پیدا میکنه؟
من خوشحالم،من خسته ام،اون کیف برای منه،من چقدر از این هوا لذت می برم ؟اون دوست منه ! خدای من ! خونه ی من !
راستی این من کیه ؟!
این *من* بیشتر شبیه کد یا رمزی می مونه که همه چیز با اون و یا در ارتباط با اون معنا پیدا میکنه .
آیا این من افکار منه؟یا ایده های منه؟یا آموخته های منه ؟!
اوه !چقد احمقم !! من همین الان دارم با ضمیر شخص سوم از اونها نام می برم...اگه من اونها بودم چرا دارم میگم اونها!؟پس اونها هم جدای از من هستن و من نیستن .
یه لحظه صبر کن !!!
تمام اون هویت ها ناپدید شدن برای یه لحظه ! تمام اون 'برای من ها'
انگار اونها برای همین ذهن بودن یا برای همین افکار و احساسات!پس من به جز جسمم یه هویت دیگه هم دارم که اون ذهن و احساساتمه .
ولی من کی هستم !؟
دیگه هیچ تعلقاتی به کسی یا چیزی نمونده چون همه برای جسم و ذهنم بود ولی هنوز من اینجا هستم و این سوال رو می پرسم من کی هستم؟!
(این صفحه و تمام تحلیل ها منبع هست .ممنون میشم امانتدار مطالب پیجم باشین و این مطالب رو چه با ذکر منبع و چه بدون ذکر منبع جایی منتشر نکنین ❤).
پیشاپیش از مشارکتتون ممنونم?
عشق جاریست?❤
در پایان آنچه که خوندید آگاهی و آموزه های معنوی نیست ، اینها تنها اِقرار های من به آنچه که تا این لحظه از زندگیم قابل درک بوده برام هست و برای شما چیزی جز چرندیات نمیتونه باشه مگه اینکه خودتون بخودیه خود اینها را در زندگیتون تجربه کنید و پا در مسیر تجربه بگذارین و از این مسیر پی به حقیقت یا خطا بودنش ببرین.
