رابطه جنسی و بدنسازی :بارها سوال شده که چه میزان رابطه ی جنسی مناسب یک بدنساز معمولی است؟
یا اینکه بعداز رابطه ی جنسی در باشگاه با کمبود قدرت و توان مواجه می شویم
و اینکه ناخودآگاه دستانمان شروع به لرزیدن میکند و……
در این مقاله قصد داریم به بررسی میزان رابطه ی جنسی در بدنسازی برای بدنساز ها بپردازیم
چیزی که خیلی از بدنسازان از آن غافل هستند این است که اسپرمی که در مایع منی وجود دارد همان تستسترون است و با خارج شدن آن بدن با کمبود تستسترون مواجه میشود و خب این دیدگاه غلطیست
زیرا مهم میزان تستسترون آزاد در جریان خون است نه آن اسپرمی که در قالب آب منی از انسان خارج میشود
تستسترون دارای دوشاخه یا دوبخش میباشد:بخش اول آن مربوط به خواص آندروژنیک است که در سن بلوغ بروز میکند و موجب رشد و تکامل اعضاء و گرفتن قیافه مردانه و ……میشود
بخش دوم که کاربرد آنابولیک دارد و معمولا بدنسازان بجای اینکه از تستسترون طبیعی خودشان استفاده کنند آن را بصورت تستسترون های صنعتی و در قالب آمپول تزریق میکنند که این عمل موجب افزایش تستسترون آزاد در جریان خون میشود و به گیرنده های آندروژنیک مستقر در عضلات پیوند میخورند و در نهایت باعث رشد میشوند لازم بذکره که طی هردوره استروئیدی میزان این گیرنده ها کاهش می یابد و شما رشد کمتری را تجربه میکنید
افزایش تستسترون بصورت صنعتی مساوی است با افزایش 20برابری گلبول های قرمز خون و در نهایت مبتلا شدن به غلظت خون
و اما میزان رابطه ی جنسی باید در حدی باشد که باعث تحلیل عضلات و قوای بدن نشود هفته ایی 1بار بهترین زمان برای یک بدنساز به شمار میرود
و سعی کنید این عمل را در روزهای استراحت و غیر تمرین انجام دهید و اگر انجام دادید آن روز را به باشگاه نروید که پشیمان خواهید شد.
زیگموند فروید، روانکاو اطریشی، تمایلات و انگیزه جنسی را عامل شکل دهنده اساس روان (روح/ذهن) و محرک رفتارهای انسان می دانست. نظریه روانکاوی شخصیت او، مبنای روانشناسی نوین است.
طبق نظریه روانکاوی شخصیت، نهاد (id) – عنصر اصلی ضمیر ناخودآگاه – نیازهای حیاتی را کنترل و رفتار انسان را در جهت کسب لذت و رفع نیازهای اساسی هدایت می کند. به عبارت دیگر، نهاد، مکانیسمهای حیاتی روان انسان – نیروهای زندگی و مرگ – را کنترل می کند.
روانشناسی نوین، نظریه روانکاوی را با “هرم نیازها”ی “مازلو” و نظریه تقلیل انگیزه، جایگزین کرده است.
هرم مازلو – از پایین به بالا:
نیازهای فیزیولوژیک، امنیت، نیازهای اجتماعی، عزت نفس، خودشکوفایی
بر طبق نظریه تقلیل انگیزه، انسانها به ارضای نیازهای جسمانی یا فیزیولوژیکی تمایل دارند. “هرم نیازها”، ترتیب تمایل مردم به رفع نیازهایشان را نشان می دهد. این دو نظریه، در کنار هم، به درک علمی رفتار انسان کمک می کنند.
فروید معتقد بود که “بدن مقهور سرنوشت است” و هدف از زندگی، زیستن، تولید مثل و مرگ است اما روانشناسی نوین، انسانها را متمایل به زندگی لذتبخش می داند و زندگی اقناع کننده را از طریق ابتدا، ارضای نیازهای جسمی و سپس، حرکت بسوی ارضای نیازهای روانشناختی، ممکن می داند. روانشناسی نوین، مدعی آزادی عمل انسانها هم هست.
با اینحال، آزادی، مستلزم مسئولیت و موجد خطر است – ما آزادی عمل خلاف و پذیرش عواقب آن را هم داریم! راه آزادی، با دست و پنجه نرم کردن با مخاطرات آن پیموده می شود.
اهمیت آزادی و مخاطرات مربوطه، در موضوعات مربوط به تمایلات جنسی، بیش از هر جای دیگر، آشکار می گردد. در صورت درستی، فعالیت سالم جنسی، می تواند باعث بهبود عملکرد سیستم ایمنی، سلامتی جسمی و روحی و کیفیت زندگی شود، درحالیکه فعالیتهای ناسالم جنسی، یا حتی رفتارهای نادرست در فعالیتهای سالم جنسی، ممکن است ضمن ایجاد اختلال در سیستم ایمنی بدن و کاهش مقدار هورمونهای آنابولیک (عضله ساز) و آندروژنیک (تقویت کننده صفات ثانویه جنسی)، پیامدهای بسیاری داشته باشند؛ از آسیب جسمی و روانپریشی گرفته تا ایدز و مرگ!
آیا فعالیت سالم جنسی می تواند سیستم ایمنی بدن را تقویت کند؟ آیا فعالیت سالم جنسی می تواند کیفیت زندگی را بهبود دهد؟ آیا فعالیت سالم جنسی می تواند از طریق کمک به عضله سازی، عملکرد بدنی را – شامل عملکرد ورزشی – افزایش دهد؟ پاسخ هر سه پرسش، مثبت است.
بسیاری از ورزشکاران، علاقمند به دریافت اطلاعاتی درباره رابطه جنسی و چگونگی تاثیر آن بر افزایش عملکرد سیستم ایمنی بدن، تواناییهای جسمانی و کیفیت زندگی هستند. آیا شب پیش از مسابقه باید پرهیز کنند یا خیر؟ آیا مقاربت، میزان تستوسترونشان را افزایش می دهد یا کاهش؟ پاسخهایی کاملا علمی برای این پرسشها وجود دارند.
در این مقاله، به جدیدترین تحقیقات درباره رابطه جنسی و تاثیرش بر عملکرد ورزشی پرداخته می شود.
رابطه جنسی و بدنسازی :ارتباط میان فعالیت جنسی و عملکرد غدد درون ریز، اخیرا در مراکز تحقیقاتی علمی مورد مطالعه جدی قرار گرفته است.
مقاربت و عملکرد سیستم ایمنی
تحقیقات اخیر نشان داده اند که پس از انزال ناشی از تحریک، نوسانات هورمونی رخ می دهند و چنین انزالهایی به افزایش مقدار آدرنالین، پرولاکتین و سلولهای دفاعی (CD3-CD16+CD56+) کمک می کنند.
این تحقیق، اولین مورد از نوع خود برای یافتن توضیحی درباره تاثیرات تقویتی انزال ناشی از مقاربت بر سیستم ایمنی بدن است. طبق این تحقیق، احتلام (انزال هنگام خواب)، تاثیری بر این ویژگیهای سلامتی بخش ندارد.
مقاربت، دوپامین، آدرنالین و تحریک
مقاربت، ترشح دوپامین را تسهیل می کند. دوپامین (C8H11NO2) یک ناقل عصبی و مونوآمین ساده است که در ترکیب و ترشح اپی نفرین (آدرنالین) نقش دارد. افزایش ضربان قلب که همراه با تحریک جنسی رخ می دهد، یکی از تاثیرات دوپامین بر ترشح آدرنالین است.
دوپامین، هورمون “احساس خوشایند” است و به همین دلیل، در اعتیاد و رفتارهای لذت جویانه نقش دارد. از آنجا که طبق تحقیقات، هورمونها نقشی در انحراف جنسی ندارند، شاید دوپامین، زمینه اعتیاد و تحریک جنسی باشد.
مقاربت و سرطان پروستات
حدود ۷۰% مردان بالای ۶۵ سال، به سرطان پروستات مبتلا می شوند. طبق برآورد انجمن سرطان آمریکا، سالانه حدود ۲۵۰,۰۰۰ مورد جدید به مبتلایان این بیماری در آمریکا اضافه می شود.
پیش از مطالعه علمی فرایند انزال، تصور می شد که انزالهای مکرر با افزایش احتمال سرطان پروستات مرتبط باشد. تحقیقات اخیر، نه تنها این باور را رد کردند، بلکه نشان دادند که افزایش تکرر انزال در اواسط تا اواخر دهه سوم زندگی (۲۰ تا ۳۰ سالگی)، با “کاهش” احتمال سرطان پروستات ارتباط دارد!
مراکز تحقیقاتی و پزشکی معتبر، بر این باورند که افزایش تکرار انزال، از طریق پاک کردن پروستات از مایع منی که ممکن است حاوی مواد سرطانزای مخرب دی ان ای (DNA) باشد، از آسیب پروستات جلوگیری می کند.
برای انجام فعالیتهای ورزشی، سلامتی قلب ضروری است. قلب، خون اکسیژن دار را به اندامهای حیاتی و عضلات تلمبه می کند. عملکرد ضعیف قلب می تواند به کاهش استقامت، تحدید کارایی و توقف رشد عضلانی منجر شود.
مشکل چاقی در آمریکای شمالی، سریعترین گسترش را دارد. بر اساس گزارش سال ۱۹۹۹ موسسه هینز (HANES)، ۶۱% بزرگسالان، مبتلا به اضافه وزن هستند و ۱۵% این تعداد به گونه ای خطرناک و مهلک چاق هستند.
چاقی و عوارض ناشی از آن، بشدت بر سلامتی قلب تاثیر می گذارند. چربی اضافی بدن و میزان بالای تری گلیسرید خون ممکن است به بیماری فشار خون، دیابت و بیماریهای قلبی-عروقی منجر شوند.
خوشبختانه، تحقیقات نشان داده اند که تحریک جنسی، ترشح آدرنالین و گرمازایی بدن (چربی سوزی) را افزایش می دهد. آدرنالین، برای تولید انرژی، وارد بافت ادیپوز (چربی) می شود. همین پدیده، علت ارتباط فعالیت جنسی و لاغری را توضیح می دهد.
تستوسترون، مسئول رشد عضلانی است و در غیاب آن، عضله، رشد نمی کند. به همین دلیل، ورزشکاران برای افزایش میزان تستوسترون و عملکرد بدنیشان، دست به اقداماتی گوناگون، از مصرف انواع گیاهان و داروهای گیاهی، ویتامینها و مواد معدنی گرفته تا هورمون سازها، استروییدسازها و حتی استروییدهای ممنوع می زنند.
مکملهای غذایی، بر تغییر میزان هورمون تاثیر دارند، اما چون بدلیل مصرف ماده مورد نظر، بدن تولید آن را کاهش می دهد، اغلب، تاثیر خود را در دراز مدت از دست می دهند. در اینصورت، رشد عضلانی متوقف می شود.
افزایش طبیعی میزان تستوسترون، با تمرین، تغذیه و رابطه جنسی درست، صورت می گیرد. تاثیرات مثبت تغذیه، تمرین و استراحت بر رشد عضلانی، از مدتها پیش، در متون علمی تایید شده بود اما بکارگیری فعالیت جنسی درست، بعنوان روشی برای تسریع رشد عضلانی، به تازگی مورد مطالعه و تحقیق جدی قرار گرفته است.
محققان چینی، در سال ۲۰۰۳، تحقیقی را روی ۲۸ مرد داوطلب انجام دادند. این عده، بمدت یک هفته از انزال محروم بودند. میزان تستوسترون سرم (سرم خون) آنها، هر روز آزمایش می شد. تحقیق چینی ها، اولین مورد سنجش تاثیر تکرر انزال بر میزان تستوسترون سرم بود و نتایج هم جالبی هم داشت.
دانشمندان، دریافتند که عدم انزال در شش روز اول، هیچ تاثیری بر میزان تستوسترون سرم نداشت. در روز هفتم، تستوسترون سرم، تا ۱۴۵٫۷% میزان پایه، افزایش می یافت و سپس در روز هشتم، بسرعت کاهش پیدا می کرد.
محققان، کاهش تستوسترون در روز هشتم را بدلیل تاثیر بازدارنده ترشح “لوتینایزینگ هورمون” (هورمونی که از بخش پیشین غده هیپوفیز ترشح می شود و در مردان، باعث تحریک تولید تستوسترون توسط سلولهای درون شبکه ای بیضه ها می شود) می دانند. لوتینایزینگ هورمون، برای تولید تستوسترون، ضروری و تعیین کننده میزان تستوسترون آزاد است. عمل بازدارندگی این هورمون، باعث بازگشت تستوسترون به میزان عادی می شود. بر اساس این تحقیق، معلوم شد که تکرر فعالیت جنسی و انزال، بر میزان تستوسترون تاثیر می گذارد.
عدم انزال بمدت هفت روز، موجب یک افزایش ناگهانی در مقدار تستوسترون می شود. بنظر می رسد که این افزایش ناگهانی تستوسترون، بر رشد عضلانی و بهبود پس از تمرین، موثر باشد.
تحقیقات علمی، ما را در شناخت مسیر و تعیین جهت درست کمک می کنند. آنچه در ادامه می خوانید، بخوبی با آخرین یافته های علمی درباره روابط و فعالیتهای جنسی و ارتباطشان با عملکرد فیزیولوژیکی، هماهنگی دارند:
چون میزان تستوسترون، در حضور مقادیر زیاد انسولین، کاهش پیدا می کند، وعده غذایی پیش از تمرین باید حاوی انواع چربی و پروتئین باشد که تاثیر ناچیزی بر ترشح انسولین دارند.
تحقیقات، نشان داده اند که تحریک جنسی، میزان تستوسترون را افزایش می دهد. بنابراین، قرار گرفتن در معرض تحریک جنسی پیش از تمرین، برای ورزشکاران مفید است و بدین ترتیب می توانند با مقدار تستوسترون و قدرت بیشتری به تمرین بپردازند.
پس از تمرین، باید یک معجون پروتئینی همراه با روغن تخم کتان یا زیتون خورد. انواع چربی، نفوذ هورمونهای جنسی را از دیواره سلولها، تسهیل می کنند.
انزال در یک ساعت پس از تمرین، به افزایش مقدار طبیعی سلولهای دفاعی بدن و در نتیجه بهبود عملکرد سیستم ایمنی و تقویت توانایی بازسازی بدن کمک می کند. افزایش سلولهای دفاعی، مانع تاثیرات نامطلوب تمرین بیش از حد می شود.
بمنظور به حداکثر رساندن میزان تستوسترون، می توان انزال را بمدت هفت روز به تعویق انداخت و روز هفتم را با سنگین ترین جلسه تمرین یا روز مسابقه هماهنگ کرد. در اینصورت، انزال باید در روز هفتم و پس از تمرین، طبق آنچه گفته شد، صورت بگیرد تا از اثر منفی لوتینایزینگ هورمون در روز هشتم، پیشگیری شود.
از نوسانات طبیعی تستوسترون، فقط در صورت تمرین و تغذیه درست می توان بهره برد. اگر تغذیه یا تمرین، نامناسب باشد و میزان انسولین یا استروژن افزایش یابد، تستوسترون، هورمون رشد و هورمون “شبه انسولین عامل رشد ۱″، بشدت تحت تاثیر قرار می گیرند و رشد عضلانی متوقف می شود.
فعالیت جنسی، بخش جدایی ناپذیر زندگی انسان است.
تاثیر فعالیت جنسی بر سیستم ایمنی و هورمونی بدن، بتازگی مورد مطالعه علمی قرار گرفته است، اما یک چیز مسلم است: نیروهای جنسی در پس همه رفتارهای انسانی نهفته اند و بکارگیری درست آنها می تواند باعث افزایش میزان تستوسترون، سرعت عمل سیستم ایمنی و بهبود سلامتی جسمی شود.
با بهره گیری از دانش روز، به سلامتی خود و سیستم هورمونیتان کمک کنید.
