سهیلا رجایی
سهیلا رجایی
خواندن ۴ دقیقه·۵ سال پیش

اثراتِ داغانِ قرنطینه سه!! یادداشتی برای دلبرم...!!!

نویسنده: خزعبلاتِ یک ذهنِ بی پول!



دلبرم سلام!

از بس سرم در درس و کتاب بوده، دستم توی کار نیست، اصلا نمیدانم تو را می توانم دلبر صدا کنم یا اینکه دلبر فقط برای جنس مونث بکار میرود؟!!! اما همیشه میگویند: مسیر مهم نیست، هدف مهم است!! پس چه فرقی می کند تو را چگونه صدا کنم؟ اصلا همین که صدایت می کنم از سرت زیاد است! هنوز هم قرار است دوست معمولی بمانیم؟ چه دستور میدهی گُل؟ خواستگاران زیادی برایم دایرکت میفرستند اما من به همه آن ها گفته ام: استندبایِ حاجی ام!!

راستی تا کِی قرار است به تنهایی یارانه مان را بگیریم و بخوریم؟مگر نشنیدی که میگویند:

به هم یارانه نگیریم، با هم یارانه بگیریم!

دلبرم!

دولت اقدام عجیبی کرده است، فکر می کنم اثراتِ استفاده زیاد از الکل در این روزها باشد! آخر پیامک داده و گفته است:

سرپرست محترم خانوار؛
در صورتی که متقاضی استفاده از بسته حمایتی دوران کرونا براساس شرایط اعلامی دولت هستید، لطفا تنها از خط تلفن همراه اصلی خود که مالک آن هستید، فقط کدملی خود را به سرشماره 6369 ارسال فرمایید.

من هم در پاسخش گفتم: سرپرست خانواده من تو هستی و شماره تو را به آن ها دادم!

از دیشب که فهمیدم می توانیم این پول را بگیریم چه آرزوها که به سرم نزده است! چه کارها که می توانیم با این پول انجام دهیم! می توانیم برای مصرفِ 30سال زندگی مشترک مان ماسک و الکل تهیه کنیم! باور کن اگر من و تو ما بشویم، بهتر می توانیم کرونا را شکست دهیم!

هر چند که مادربزرگت هیچ گاه اجازه نمی دهد من و تو ما بشویم! از بس که سالهاست کشک بادمجان نامی‌نو به خوردِ تو می دهد و تو بی آنکه لحظه ای را به من فکر کنی، توی چشمانم زل میزنی و میگویی:

خوشمزه گذشت!

شاید اگر بدمزه میگذشت زودتر به خواستگاری ام می آمدی!

دلبرم!

اگر به آن شماره پیامک بدهی، می توانیم از زیرِ پونز سمت راست نقشه یعنی دقیقا آن نقطه کنارِ تَرکِ دیوار به سمتِ ویلاهای باستی هیلز کوچ نماییم! در ایام قرنطینه خانوادگی با فرزندانمان قدم بزنیم و از در کنار هم بودن لذت ببریم! دلبرم اگر از جنسیت فرزندانمان بپرسی؟ باید بگویم فرزندان ما پولداران، یا سگ است یا گربه! راستی فرزند دوم مان خیلی شیطنت می کند، تمامِ روحیاتش به تو رفته است! اسمش را لاکی گذاشته ام تا وقتی شروع به دویدن می کند و تو با سختی مجبور میشوی بندِ قلاده اش را محکم تر بگیری داد بزنم:

لاکیییییییی، کولاکییییییی!

دلبرم!

شنیده ای که میگویند: هدف، وسیله را توجیه می کند! این روزها قرار است من و تو وسیله ای باشیم تا به ایمنی گله ای برسیم! پس باید از فردا به قرنطینه نه بگوییم و:

دست در دست هم دهیم به مهر، کرونای خویش را کنیم ایجاد!

الحق و الانصاف این کمترین کاریست که می توانیم برای جبرانِ این حمایت مالی انجام دهیم! آن هم حمایتی که قرار است ما را تا پایان عمر بیمه کند! و هربار که احساس رضایت کردیم فریاد بزنیم: کی بود که ما را حمایت میکرد: و همگی پاسخ دهیم:

مه لقا خانِم!!

راستی دلبرم!

خبر داری که قرار است به زندگی با کرونا عادت کنیم؟! مهریه ام را 1370 کیتِ تشخیص کرونا قرار می دهم تا هرماه با دریافت یک کیت، جشنی را برای منفی شدن تست کرونایم برگزار کنیم!!

میگویم دلبرم، آخر هم متوجه نشدیم که افراد سالم ماسک بزنند یا نه! اما تو بزن! چون اگه نزنی نمیگن سالمی، بلکه یوسف سلامی میاد و میگه: چرا ماسک نزدی؟ نکنه نمیخوای کرونارو شکست بدی؟!! و از رسانه ملی که پخش شوی و متوجه شوند که نمیخواهی کرونا را شکست بدهی، بسته حمایتی به ما تعلق نخواهد گرفت!!!


پانویس:

از شغل و این حقوقِ کم، آزرده خاطرم / یک جیبِ پُر چو جیبِ مدیرانم آرزوست
یارانه می دهند و به جایی نمی رسد / پولی که زود تَه نکشد، آنم آرزوست... (مصطفی مشایخی)
طنزحال خوبتو با من تقسیم کننویسندگیکرونابسته حمایتی
فاقدِ هرگونه ارزشِ افزوده!
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید