سالِ جدیده دیگه؟ خب پس می خوام یه رویۀ جدید رو پیش بگیرم. حداقل برای نوشتن توی ویرگول. می خوام توئیتر و اینستاگرام و تلگرام و واتسپ رو بریزم اینجا. دیگه قرار نیست لزوما پستِ شسته و رفته و حساب شده بنویسم. با یه عکسِ خوشگل و ویرایشِ خوب و فلان. نه. می خوام صفحه م رو به هم بریزم. حداقل برای چند وقت. می خوام بیام اصلا دو خط بنویسم و پستش کنم. می خوام بیام یه جمله بگم و برم. بیام چرت و پرت بگم و برم. و بیشتر از قبل، کوتاه بنویسم.
و البته اون مخاطبانِ خسته ای هم که میگن کوتاه بنویس و فلان هیچ تاثیری توی این تصمیم ندارن. ولی شاید از کارکردهای پنهانِ این حرکت این باشه که اونا هم این اراجیفِ جدیدِ من رو بخونن. ولی رویکردِ اصلیِ من این هست که اصلا کاربرها خیلی هم حال نکنن اینجا. چه بسا با فحش صفحۀ پستِ من رو ببندن و برن بگن این سایکو از کجا پیداش شده؟ ولی خب گهگاهی هم پست های تر و تمیز، داستان، جستار و اینا هم خواهم نوشت. به عنوان میان برنامه.
و احتمالا روزی یک پستِ بدونِ عکس و کوتاه خواهم داشت. یک نوشتۀ فاقد یا واجدِ ارزش و اهمیت و جذابیت. هر چیزی ممکنه. هرچی آقای دست انداز محتواگرا و دغدغه مند هست، اینجا قراره ضدمحتوا کار کنم. و نمی فهمم چرا ایشون انقدر فعالیت می کنه. بسه دوستِ گرامی. آهسته‌تر بران ای ساربان. همینجوری قبولت داریم به مولا.
و برای دوستانی هم که دنبالشون می کنم توی ویرگول ولی احیانا مطالبشون رو نمی خونم، از همینجا دست تکون میدم. دیگه شرمنده. اصلا می خواستم همه رو آنفالو کنم. ولی بعد دیدم خیلی توی چشم میزنه و ملت میگن واه و واه نگاه پسرۀ پرروی مغرور رو و ممکنه اینجوری برداشت بشه که خصومتی با کسی دارم یا نمیدونم خودم رو گرفتم و اینا. بعد گفتم ولش کن چه کاریه!؟ بذار باشن ولی خب نخون مطالبشون رو اگر نمی خوای و نمیتونی و حوصله نمیکنی. البته خدارو شکر از این 17 تا فالووینگ، به طرز جذابی بیشترشون فعالیت نمی کنن. ولی خب همون معدودی هم که فعالن بنده رو ببخشن اگر احیانا همۀ پست هاشون رو نخوندم. شما هم میتونید بنده رو نخونید. اصلا آنفالو یا حتی بلاک کنید. مشکلی نیست.
یه همچین چیزی خلاصه.
