بسم الله ارحمن الرحیم
سلام
یادمه یه بار فردی که خیلی دوستش دارم بهم گفت شک کردن خوبه،به همه چی شک کن.
به گذشته ام که فک میکنم،خودم رو میبینم ، در حالی که انگار متوقف بودم
ساکن بودم
انگار حرکتی وجود نداشت
فکر کردنی وجود نداشت
حس عمیق زیبایی وجود نداشت
تلاش برای خواستن هام وجود نداشت
خودم رو به سختی انداختن برا روبرو شدن با ترسام وجود نداشت
تلاش و زحمت برا تغییر عادت هایی که زندگیم رو ساکن کرده بود وجود نداشت
با خودم میگم دلیل رفتار و زندگی گذشته ام چی بود؟
شاید طرز فکر وافکارم وشک نکردن و اعتماد به اونا.
بیشتر ما خیلی وقتا دربرابرمسائل و مشکلاتی که داریم و یا زندگی ای که ازش راضی نیستیم خیلی چیزا رو بررسی میکنیم و به عنوان عوامل و دلایل در نظر میگیریم
برا مثال:خانواده،محیط(مکان وکشوری که توش زندگی میکنیم )و شرایط و وضعیت اجتماعی ،اقتصادی و...
همه ی اینا درسته
اما خیلی وقتا از خودمون یعنی افکارمون(طرز فکر و باورهامون) غافل میشیم.
من میگم همونطور که بلدیم این عوامل رو در نظر بگیریم ، بررسی کنیم و یه لیست از دلایل مشکلاتمون به خاطر این عوامل پیدا کنیم
خب یه بارم خودمون و افکارمون رو به عنوان یکی از دلایل مشکلات و زندگی الانمون در نظر بگیریم و مورد بررسی قرار بدیم
و بتونیم یه لیست از نقطه ضعف ها و مشکلاتی که در این مورد(طرزفکرو باورهامون) وجود داره بنویسیم.
آیا حاضریم امتحان کنیم؟
آیا ممکنه با این کار به نتایجی برسیم که خوشایندمون نباشه؟
آیا ممکنه به نتیجه برسیم که دلایل برخی مشکلاتمون خودمون هستیم؟
آره ممکنه
گاهی وقتا روبرو شدن با واقعیت ها سخته
گاهی وقتا قبول کردن برخی واقعیت ها سخته
گاهی وقتا روبرو شدن با ترس ها سخته
گاهی وقتا پذیرفتن نقطه ضعف ها سخته
تلاش و زحمت برای تغییر عادتها سخته
متعهد بودن سخته
شروع کردن سخته
ادامه دادن سخته
خیلی کارا سخته
اما انسان در رنج و سختی آفریده شده
و سختی همیشه خواهد بود
اما تو آگاهانه برای زندگی ای که میخوای برخی سختی هارو انتخاب میکنی و انجامشون میدی ؟
یا درمسیرزندگی الانت و سختی هایی که داره ادامه میدی؟
انتخاب با توست.
