خدایا مرا پاکیزه بپذیر...
انتخاب انسان ها، دارایی مهم آن هاست. بالاخره باید انتخاب کرد، بالاخره یک دوراهی در زندگی روی می دهد که انسان مجبور می شود که انتخاب کند، کدام طرفی است...و باید از یک چیزی گذشت که به حقیقت رسید.
در کشاکش اتفاق های مختلف زندگی ام به این نتیجه رسیده بودم که روزی من هم باید بین درستی که سخت است و نادرستی که به ظاهر برایم شیرین است، انتخاب کنم.
به این رسیدم که بین راه حقی که به آن دل بسته ام و محبت دوستان دنیایی ام و دنیای زرق و برق دار آن ها باید یکی را انتخاب کنم.
حق بنظر نسیه بود و باطل جذاب و نقد...انتخاب حق سخت ولی شدنی بود...
بگذریم...هیچگاه فکر نمی کردم این جدال احسنی که زندگی کوچک من را دست خوش تغییر و ذهنم را به خود مشغول کرده بود... در مثالی عینی تر و قابل فهم تر با مقیاس بزرگ و جهانی خود را به تصویر بکشد...
شهادت مظلومانه و جانسوز زائران در حرم مقدس حضرت احمد بن موسی سلام الله علیه
در مقابلِ مرگ بیش از 150 نفر از مردم کره در جشن هالووین که برای اولین بار پس از همه‌گیری کرونا در سئول، برگزار شد. که احتمال می رود متاسفانه تعدادی از هموطنان ما هم در بین کشته شدگان باشد.
گزارش برخی رسانه‌های محلی حاکی از آن است که جمعیت پس از آن به سوی خیابان Itaewon هجوم بردند که شایعه شده بود یک سلبریتی که نامش نیز اعلام نشده، در کافه‌ای در نزدیکی آنجا حضور پیدا کرده است.
قضاوت کنید هر دو جان خود را از دست دادند، گروهی در حال زیارت و دعا و ارتباط با خدا، در حرم پاک و مقدس شاهچراغ
و گروهی به امید دیدن یک سلبریتی در جشن هالووین...
انتخاب با ماست که در صف چه کسانی قرار گیریم؟ و به امید چه چیزی زنده باشیم یا بمیریم ؟
انتخاب با ماست که کجا و کی؟
