در نظام الهی، دست‌های پر مهر انسان‌ها به‌عنوان نمایندگان دست‌های مهربان الهی عمل می‌کنند، چرا که خداوند خود ، شایسته تر از ان است که جسم باشد . در نتیجه خداوند فیوضاتش را از طریق اسباب و علل به ما عطا می‌کند چرا که عالم امکان بدون واسطه‌های فیض حرکت نمی‌کند. نظام الهی با حکمت خاصی طراحی شده تا ما بتوانیم آیینه‌ای از صفات الهی باشیم، همانطور که مولانا در داستان رومیان و چینیان به زیبایی شرح داده است.
در این دنیای پرمحنت، برنده واقعی کسی است که قادر به انعکاس صفات الهی و انجام کارهای خدایی باشد. نیاز متقابل انسان‌ها و رفع نیازهای یکدیگر از اصول اساسی نظام الهی است و تحقق این امر مستلزم آن است که باور کنیم بسیاری از حقوق انسان‌ها بر عهده ماست. خداوندی که ما را ثروتمند کرده، در واقع حق دیگران را بر دوش ما نهاده است تا با بخشش از مال، هم ما بزرگ شویم و هم عدالت برقرار شود.
اگر ارتباط ما با یکدیگر برقرار نبود، جامعه انسانی از هم می‌پاشید. هر فردی که زیبایی را در عمل، سخن، خود به نمایش می‌گذارد، و یا حتی شنونده دیگران است واسطه‌ای از مهر خداوند است. باید این ویژگی‌ها را در جهت خدمت به دیگران و رشد جمعی خرج کرد، زیرا رشد فردی به تنهایی کامل نمی‌شود و خداوند انسان‌ها را در کنار هم بیشتر دوست دارد.
