ای خدا یادت کردم، دلم آرام گرفت
روح ز جانِ تازه ام ،فرجام گرفت
ای خدا بساز با این دلِ ساده نگاه
گفتی صبوری کن ،صبوری جانم گرفت
ای خدا آرام نگیرد، جز بیادوهستی ات
تطمئن القلوب، آواز کردم ، کام گرفت
ای خدا گفتی بخوان، اما خواندم بارها
دل آرام نشد،تا روح وروانم آرام گرفت
من که خام بودم چنان کرد عقل وهوش
پخته گشتم، دل زعشقت آرام گرفت
گفت ای جان من جانانِ من آرام گیر
گفتا درپی آنم که آیی جانم جام گرفت
خیام باغزل های ناب و اخترش
سرود ره عشق تا شعورش نام گرفت
گامِ حق بردار ،اُستوار گیرد دلت
دل بدیده سَر نده ،تاجانت گام گرفت
دردام بلا، هرگز نیفت باچشمِ باز
چشم عقل بُگشا،آنزمان که دام گرفت
بربام عشق رفتی، آگاه باش زحلّ وحیله ها
هردام بامِ عشق نیست، تا بام گرفت
رام شودرزندگی،گاه بانگاهِ عاشقی
هر عاشقی عاشق نیست،تادل رام گرفت
ای"ولی "سرِّعشق وراز دل بهرکس نگو
آنکه دوست دارد، دلش دردلت آرام گرفت
