قیام قیامت

روزی که بدن ،زقبر بیرون خواهد کرد
دانم زمین و زمان ، دگرگون خواهد کرد
یارب کمکی کن،تاحال دلم خوب گردد
دانم چه جگرها،در آن خون خواهد کرد

جمال مرا به کمال و کرامتت، نجاتی ده
گر دانم که چهره وجمال ،زبون خواهد کرد

من از عشق تو،نالیدم شب وروز
شب وروزبهم پیچیده ،جنون خواهد کرد

عشق لیلی مجنون ،چو افسانه بیش نیست
دانم که عابد ومعبودرا، چو مجنون خواهد کرد

در کتابت دادی، هزاران پیام در باره ی آن
در عمه یتسائلون، مختلفون خواهد کرد

هرکس که نمی داند، در باره آن چیزی
هشدار در آخرت، سیعلمون  خواهد کرد

گو به زارع ودهقان،به اختلاسگرودزد
درقیامت خدا،مو زماست برون خواهد کرد

ای آنکه نون دیگران، می بُری می خوری
دان که خداوند تورا ،جدا زنون خواهد کرد

ای آنکه دستت،  درجیب بیت المال است
روزی  دستت، در آتش و خون خواهد کرد

ای آنکه خون مردم  ،درشیشه می کنی
آید روزی که ترا ،جزء ضالّون خواهد کرد

شاید شنیده ای، که همه ازهم گریزانند
آن روزقیامت است، که مکنون خواهد کرد

نه مال ومنال بدردت خورد،نه دوست وآشنا
پس بکوش که شاید جزء سابقون خواهد کرد

اخلاق وادب ، با نمازواطاعت زولیّ
شاید که ترا،بادلِ پاک فزون خواهد کرد

ای که نشسته ای، در لب ساحل عشق برخیز
بگرد  دنبال معشوق ، که اوفائزون خواهد کرد

ای (ولی )هرچه جمع کرده ای باخود نتوان برد
بپاخیز وفکری کن،که  باسازدرون خواهد کرد