بیشتر تحقیقات روانشناسی و پزشکی نشان می‌دهند که ADHD ارثی است و مدیریت موثر علائم کودک می‌تواند بر شدت اختلال و ایجاد مشکلات جدی‌تر در طول زمان تاثیر بگذارد. همچنین می‌توان گفت مداخله زودهنگام کلید پیامدهای مثبت برای فرزند شما است. هرچه زودتر به همراه فرزندتان یک روانشناس کودک متخصص در این حوزه را ملاقات کنید، احتمال این که بتوانید از شکست تحصیلی و اجتماعی و مشکلات مرتبط با آن مانند نداشتن اعتمادبه‌نفس و بزهکاری یا سوء‌مصرف موادمخدر و الکل شود، جلوگیری کنید، بیشتر است! اگرچه زندگی با کودکان بیش‌فعال ممکن است گاهی چالش‌برانگیز به نظر برسد، اما شما به‌عنوان یک پدر و مادر آگاه می‌توانید محیطی را برای فرزندتان ایجاد کنید که شانس موفقیتش را افزایش می‌دهد. اگر بخواهم سه توصیه کلیدی به والدین دارای فرزند ADHD بکنم می‌گویم:
۱- انرژی عاطفی محدود خود را برای سرزنش‌کردن خودتان هدر ندهید: علت ADHD به‌صورت قطعی مشخص نیست اما اکثر محققان علت آن را ارثی دانسته‌اند. بنابراین نمی‌توان گفت علت آن فرزندپروری ضعیف یا محیط خانه آشفته نیست، اگرچه محیط خانه می تواند علائم ADHD را بهتر یا بدتر کند.
۲- هرچه می توانید درباره ADHD بیاموزید: از گوگل و توییتر و پیج‌های اینستاگرام و کانال‌های تلگرامی گرفته تا کتاب‌های زرد روانشناسی موجود در بازار، در هر فضایی که وارد شوید اطلاعات زیادی درباره تشخیص و درمان ADHD در دسترس است اما همه آن‌ها دقیق یا مبتنی بر شواهد علمی نیست. پس این به شما بستگی دارد که یک مصرف‌کننده خوب باشید و یاد بگیرید اطلاعات درست علمی را از نامعتبرها تشخیص دهید. به‌طور کلی، بهتر است درباره تبلیغاتی که مدعی درمان ADHD هستند، محتاط باشیم. در حال حاضر، هیچ درمانی برای ADHD وجود ندارد، اما می‌توانید گام‌های مثبتی برای کاهش تاثیر آن بردارید. علاوه بر این، به منبع اطلاعات نیز توجه کنید. اگر از اینترنت استفاده می‌کنید، از وب‌سایت‌های معتبر استفاده کنید. در مطلب علائم بیش فعالی در کودکان من تلاش کرده‌ام مطالبی جامع درباره این اختلال در سنین مختلف را بیان کنم.
۳- اطمینان حاصل کنید که فرزندتان تمامی ابعاد یک ارزیابی جامع برای تشخیص ADHD را پشت سر گذاشته: هرگز فقط به حرف یک معلم، مشاور مدرسه، همسایه، دوست، نزدیکان و... اکتفا نکنید. فراموش نکنید یک تست اینترنتی نمی‌تواند تشخیص قطعی را روی فرزند شما بگذارد. برای تکمیل فرآیند تشخیصی، مطمئن شوید که فرزندتان یک ارزیابی جامع شامل ارزیابی‌های پزشکی، آموزشی و روان‌شناختی را طی کرده و در این ارزیابی‌ها سایر اختلالاتی که شبیه ADHD هستند در نظر گرفته شده و رد شده‌اند.
