اگر به رفتارهای نوزادان کمی دقت کرده باشید؛ اغلب آن‌ها برای تسکین خود انگشت شست خود را می‌مکند. کمی که بزرگتر می‌شوند، این عادت کمی تغییر می‌کند و تبدیل به ناخن‌جویدن می‌شود. در واقع می‌توان گفت جویدن ناخن، یک نسخه اصلاح‌شده از مکیدن انگشت است که می‌تواند شبیه به یک عمل آرامش‌بخش برای آن‌ها باشد. علت ناخن‌جویدن در کودکان می‌تواند بسیار متنوع باشد. دلایل مختلفی مانند کنجکاوی، بی‌حوصلگی، کاهش استرس، عادت یا تقلید، اختلالاتی مانند اوتیسم و بیش‌فعالی و... در این رفتار نقش دارند.
برای مثال کودکان دارای ADHD اغلب برای به‌دست‌آوردن تمرکز خود کارهای مختلفی انجام می‌دهند. یک نوع از این کارها، عادات تکراری و متمرکز بر بدن است. کندن پوست لب‌ها، ناخن‌جویدن، چرخاندن موها، جویدن داخل گونه، لوله‌کردن لبه آستین یا پایین لباس و... همگی می‌توانند به همین دلیل اتفاق بیفتند. رفتار ناخن‌جویدن در کودکان بیش‌فعال معمولا به‌عنوان یک مکانیسم مقابله و راهی برای کاهش اضطراب یا هدایت انرژی اضافی بچه‌ها عمل می‌کند. کودکان دارای ADHD کنترل تکانه ضعیفی دارند در نتیجه ترک رفتارهایی مانند ناخن‌جویدن برای آن‌ها سخت است و نیاز به کمک والدین و یک درمانگر متخصص دارند. شما می‌توانید از راهکارهای درمان ناخن‌جویدن در کودکان برای کمک به فرزندتان در راستای ترک این عادت استفاده کنید. تغییر یک عادت سخت است، اما اگر از برخی از استراتژی‌های بالا را استفاده کنید، کودک نوپای شما راحت‌تر آن را ترک خواهد کرد.
