خیلی پیش امده برای همه ما که از شروع کردن واهمه داشته باشیم شاید بسیاری اوقات نه به سبب سختی کار بلکه ترس از نتیجه دلخواه ما را دور می‌کند از تلاش و از استارت اول راه ها اما همیشه فکر کردن به نتایج فرعی راهی میشه برای با قدرت ادامه دادن مثل تقویت اعتماد به نفس یا عزت نفس مان، میدانی مشکل اینجاست که همیشه اصل ظاهری را به فرع هایی که شاید بسیار ارزشمند تر از اصل ظاهری باشند ترجیح می دهیم و این سرآغازی میشود به سرخوردگی ها،ترس از شکست های احتمالی،به دور نگه میدارم خودم رو از کلیشه سخن گفتن، هر آنچه ما در زمان حال به دستش می آوریم و درونی اش میکنیم ارزشی هست که نباید نادیده انگاشته شود من و شما مسیر ها در پیش داریم طویل،سخت،شکننده اما همان‌قدر اراده داریم و انگیزه برای کسب دست آورد های هر‌چند کوچکمان، بگذارید این طور در نظر بگیریم که ما یک کل عظیم هستیم و تمامی این تجربیات و قدم های حتی نصفه و نیمه در انسجام و تشکیل کل ما موثر خواهد بود شاید سال آینده یا سال های بعد بیشتر متوجه تاثیرات قدم های امروز مان باشیم فقط این ترس متلاشی کننده را باید کند و لگدمالش کرد...
