بعضی ها هر کتاب را فقط یک بار می خوانند و بعد از گذشت مدت ها تقریبا بی هیچ کم و کاستی همه ی آن را به یاد می آورند. اما بیشتر ما این طور نیستیم و این موضوع خیلی ناراحتمان می کند و مدام خودمان را بابت روش مطالعه مان ملامت می کنیم یا حافظه ضعیفمان را مقصر می دانیم
تقریبا همیشه به یاد دارم که کجا بودم و کتاب چه شکلی بود. جزئیات ظاهری آن در ذهنم هست. ویراستش را یادم می آید، جلد کتاب هم؛ اغلب محل خرید را هم فراموش نمی کنم یا اینکه چه کسی آن را به من داد. چیزهای دیگر است که یادم نمی آید و این افتضاح است.
این را پا ملاپُل دبیر بخش بررسی کتاب نیویورک تایمز می گوید.
حقیقت این است که برای بسیاری از افراد تجربه مصرف کالای فرهنگی مثل پر کردن وان حمام است؛ در آن غوطه ور می شوند اما با برداشتن درپوش خروجی تا قطره آخر آب تخلیه می شود و هیچ اثر مفیدی از آن باقی نمی ماند. زندگی امروزمان را کتاب هایی ساخته اند که شاید هیچ چیز از محتوای آن‌ها به یاد نداشته باشیم.
اما راه حل چیست؟
همه ی ما بارها و بارها در مورد منحنی فراموشی خوانده ایم و شنیده ایم. از اینکه در 24 ساعت اول پس از یادگیری بیشترین فراموشی برایمان اتفاق می افتد و اگر آن چه آموخته ایم را مرور نکنیم بخش زیادی از مطلب در گذر از روز اول جان سالم به در نمی برد و روزهای بعد بخش بیشتری از مطالب از دست می روند.
اما اینکه چگونه خلاصه نویسی کنیم که بتوانیم مروری مفید و معقول داشته باشیم خود مسئله‌ی دیگری است!
نقشه ذهنی؛ بهترین روشی است که می توان با کمک آن به یک خلاصه نویسی بهینه رسید و بارها و بارها مطالب کتاب را مرور و برای همیشه در ذهن ثبت کرد.
اگر میخواهید بیشتر در مورد نقشه ذهنی بدانید لینک زیر را مطالعه کنید.
