بسم الله
زیاده غصه واسه خوردن عزیز
بهونه واسه ی نشستن عزیز!
زندگی بی غصه و درد نداریم
سالِ بدونِ فصل سرد نداریم
مهم اینه بهار باشی همیشه
یعنی که با نا امیدی نمیشه
به غم نده شاخه و برگ عزیزم
فکرای منفی رو بُکُن یِکم کم!
وقتی که فکر منفی تو سَرِت بود
رهاش بُکن راهِت رو تو برو زود!
خسته ام و نمی تونم نداریم!
باید که امّید و تلاش بیاریم
عمر می گذره شبیه آبِ رَوون
یا مثلِ ابرای توی آسمون
غما میرن ولی تلاش می مونه
تلاش یه روزی می زنه جَوونه
اون روزی که میوه ی زحمت رسید
اون روزه که طعمشو باید چشید
طعم تلاش شیرین و مزه داره
تنبلی که خوشمزگی نداره
بعد تلاش تو میشی از شادی پُر
حسابی از خودت کنی تشکر
اینی که میگم بکن آویزه ی گوش:
امید و پشتکار نشه فراموش!
امیرمهدی مهرگان - 1403/10
