بله به همین تلخی که نوشتم این ویروس منحوس که از بردن اسمش یاد خواهرم میوفتم که کادر درمان هست و داره هر روز تو شیفت های دوازده ساعته کار میکنه و تو اولین روزهای اومدنش عروسی خواهره مارو بهم زد و فعلا گان آبی و ماسک n95 به صورت چشم تو چشم این مریضی داره به مردمی که با این مریضی درگیر هستند کمک میکنه میوفتم . وبعدش یاده پدربزرگ و مادر بزرگ که ما بهشون آقاجون و عزیز میگیم میوفتم که خدایی نکرده این مریضی از صد فرسخی شون هم رد نشه .
خیلی از ما عزیزانمون درگیر این بیماری شدند و متاسفانه تعدادی هم از دست رفتن که واقعا مظلومانه دفن شدند و حتی کسی التیام بخش خانواده عزادار هم نمیتونه باشه .
از بحث دور نشیم کرونا که نمیره اومده که دنیا سهمی از کشتار برای خودش بخره و با فروش ترسش به ما بخشی از بهداشت و اهمیت بیشتر به خودمان را به ما بفروشه .
گتی
درست همانطور که وبا و سارس و ابولا و آنفولانزا آمدند وهستند و خواهند ماند ولی الان با واکسن یا یک دارو قابل درمان هستند و دیگر هیچ کس ترس مرگ از آنها ندارد.
حالا بماند که این وسط تئوری توطئه پرورها از دست ساز بودن آن سخن میگویند که بنظرم بعید است نگاهی به تمام دنیا بیندازید همه جا تعطیله و تاب آوری کلی اقتصاد دنیا نهایت تا سه ماه بتواند این موضوع را دوام بیاورد و بعد از آن خدا میداند که چه بشود .
حال که این کرونا هم به اعضای بیماری های واگیردار اضافه شده و در این ایام قرنطینه بهتر نیست وسط نقی و پایتخت و دیدن تکرارهاش یکم راجع به ادامه زندگی مان و شیوه جدید زندگی یکم تخیل یا فکر کنیم .
بنظرم باید فکری به حال خومان کنیم .باید این روزها جنگجو تر شویم .باید به خودمان برسیم و جنگجوی درون‌مان را پیداکنیم.
نظر خودتون را حتما بنویسید . انتقاد که اجباریه و تعریف از نوشته هم مکروه
نویسنده ابوالفضل پیغان
