نویسنده: حجت قربانی
بدون شک دوران کودکی همه‌ی ما با کنسول‌های بازیِ نسل اول همراه بوده است و همگی‌یمان ساعات زیادی را از انجام بازی‌هایی نظیر سوپر «ماریو» و «سونیک» لذت برده‌ایم. با گذشت چند دهه هنوز این حس زیبا از حافظه و جان ما بیرون نمی‌رود و حتی شاید اکثر ما مایل باشیم تجربه‌ی این حس را در بزرگسالی به هر نحوی که شده مجددا تکرار کنیم. به همین بهانه در این شماره از آدرنالین با شما اطلاعاتی در مورد بازی و کاراکتر «سوپر ماریو» را در میان می‌گذاریم، لطفا تا انتهای مقاله با ما همراه باشید.
کمپانی «نینتندو» که در ابتدا تنها یک شرکت ساخت اسباب‌بازی در ژاپن به شمار می‌رفت برای پیشرفتِ حیطه‌ی کاریِ خود وارد دنیای تجارت الکترونیک شد و برای این منظور شروع به تولید کنسول و طراحی بازی‌های ویدیویی نمود، به همین دلیل نیز فردی به نام «شیگرو میاموتو» را به خدمت گرفت، فردی که بعدها تحول عظیمی در نیتندو و دنیای بازی‌ها بوجود آورد. قطعا خلاقیت و نبوغ ژاپنی‌ها در زمینه‌ی انیمیشن(اَنیمه) و بازی بر هیچ‌کس پوشیده نبوده و شخص میاموتو نیز مظهری از این نبوغ به شمار می‌رود.
یک لوله‌کش ایتالیایی که توسط میاموتو خلق شد، به نوعی معروف‌ترین و شناخته شده‌ترین چهره‌ی خیالی بر روی کره زمین است و حالا نماد و سمبل صنعت بازی محسوب می‌شود. ماریو در بیش از 100 بازی حضور داشته و دشوار است که دنیای بازی‌های ویدیویی را بدون این لوله‌کشِ سیبیلو تصور کنیم.
برای اولین بار شخصیت ماریو در بازی «دانکی کونگ 1981» حضور پیدا کرد، در آن بازی قادر بود به چپ و راست برود، از نردبان‌ها بالا و پایین شود و از موانع بپرد. در ابتدا نینتندو قصد داشت تا نام کارکتر را مرد پرشی یاJumpman بگذارد اما یک اتفاق جالب باعث این تغییر نام شد. گفته می‌شود که شعبه‌ی امریکاییِ نینتندو در زمان انتشار بازی Donkey Kong برای پرداخت اجاره‌ی ساختمانش با مشکل مواجه شده بود، اما مالک ساختمان که فردی به نام «ماریو سیگیل» بود به جای بیرون کردن کارکنان نینتندو به آنها برای پرداخت اجاره‌‌بها مهلت داد. نینتندو که از این اتفاق خیلی خوشحال بود برای سپاسگزاری از صاحب‌خانه‌‌اش نام قهرمان بازی را به ماریو تغییر داد .
دو سال بعد میاموتو پس از کار بر روی چندین بازی از جمله دو دنباله دانکی کونگ ، بازی Mario Bros 1983 را بوجود آورد که داستان آن در زیر شهر نیویورک اتفاق می‌افتاد، جایی‌که در آن ماریو مشغول لوله‌کشی بود نه بلعیدن قارچ! و در این بازی برای اولین بار کاراکتری تحت عنوان برادر ماریو یعنی «لوییجی» هم وارد داستان شد.
و اما بالاخره نوبت به بازی‌ای رسید که همه‌ی ما به خوبی آن را می‌شناسیم و آن را با نام «قارچ‌خور» بیاد می‌آوریم (البته من شنیدم که کرمانی‌ها اون رو به اسم علی وَرجَک هم صدا می‌کننJ). بازیSuper Mario Brothers 1985 یا همان قارچ‌خور معروف، شاید اولین بازی ویدیویی باشد که هریک از ما تجربه کرده‌ایم. در قارچ خور، 24 مرحله برای بازی کردن وجود داشت و برای اولین بار قابلیت‌های منحصر به فردی نظیر خوردن قارچ‌های متفاوت ایجاد شده بود (که بدین سان قارچ‌خور نام گرفت...) که ماریو با بلعیدن آنها می‌توانست قد بکشد و بسوی دشمن تیراندازی کند. ازهمین‌جا بود که استاندارد حرکت چپ به راست در بازی‌های پلتفرمر به وجود آمد، استانداردی که هنوز که هنوز است، پس از 30 سال، تمام بازی‌سازان از آن پیروی می‌کنند. شاید همین عوامل بود که باعث شد سوپر ماریو پرفروش‌ترین بازی تاریخ شود.
جالب است بدانید که ماریو به لطف محدودیت‌های گرافیکی دوران بازی‌های ۸ بیتی سبیل دار شده است، ماریویی که الهام‌بخش بازی‌های فراوانی بعد از خود بوده است بطور مثال «یوجی ناکا»، خالق مجموعه‌ی Sonic The Hedgehog طی مصاحبه‌ای در سال ۲۰۱۰ اعلام کرد که در ساخت شخصیت سونیک از بازی Super Mario Bros الهام گرفته است.
در فراگیری و شهرت ماریو همین را بدانید که در سال ۱۹۹۰ یک نظرسنجی به وسیله‌ی موسسه‌ی رتبه‌بندی Q Score انجام شد که نتیجه‌ی آن نشان می‌داد شخصیت ماریو در بین کودکان امریکایی حتی از «میکی موس» هم شناخته شده‌تر و مشهورتر است (همانطور که ممکن است بدانید عنوان سوپر ماریو به ماریو بالوتلی (Mario Balotelli) ملی پوش ایتالیایی تیم لیورپول هم به ارث رسیده استJ).
در پایان به موضوعی اشاره می‌کنیم که شاید برای همه‌ی ما علامت سوال باشد، چرا در انیمیشن رالف خرابکار (Wreck-it Ralph) که در آن داستان حول قهرمانان بازی‌های ویدیویی می‌گذرد اثری از سوپر ماریو به چشم نمی‌خورد؟
در پاسخ باید بدانید که « کلارک اِسپِنسر» تهیه‌کننده‌ی این فیلم می‌گوید که آنها قصد داشتند تا از ماریو هم استفاده کنند اما فکر کردند که باید حضور او در دنیای سینما اساسی‌تر باشد(سخنی‌ست حق)!
امیدواریم از خواندن این بخش از آدرنالین لذت برده باشید و ما را از نظراتتان بی‌بهره نگذارید.
