نود و ششمین روز چالش دویست روزه تولید محتوا:
در مطالعه امروز به سوالی برخوردم. پرسش این بود چه کسی آدم جالبی است؟
متوجه شدم در دسته بندی آدم های جالب ذهن من، هیچ فرد منفی وجود ندارد. یعنی افراد بدکردار نمی توانند جالب فرض شوند.همچنین از دیدگاه من آدم های جالب ثابت نیستند. در هر زمانی افرادی در صحنه ذهن، جالب هستند . بعد آنها یکنواخت و تکراری میشوند و آدم های دیگری در طبقه بندی جالب ها می درخشند. بنابراین وقتی که از آدم های جالب صحبت می شود شامل مقطعی از زمان هستند.
از نظر من آدم جالب کسی است که:
توجه را به خود جلب می کند .
به چشم من شگفتی هایی دارد که در دیگران نیست یا کمتر است و در او زیاد است.
خیر، مثبت اندیش، خوش بین، منصف، کارساز، فداکار و خیلی کم یاب است.
صفاتی منحصر بفرد دارد. صفاتی که من دنبالشان هستم. به عنوان مثال در وجود خودم و دیگران در جستجوی قدرت استدلال ،خیر خواهی، متقاعد سازی، نگرش مثبت و امیدوارانه می باشم.
می تواند جنبه های ناپیدای مثبت و خاص وجود دیگران را کشف کند.
می تواند درست مثل یک انسان واقعی من را ببیند و انتظار ندارد که سوپرمن و فوق العاده قوی و شکست ناپذیر باشم.
آنچه برایم سوال نیست را تبدیل به سوال می کند و بعد پاسخ می دهد.
چیزی دارد که من ندارم اما دوست دارم داشته باشم.