در مواقعی داستان هایی در جامعه بیان می‌‌گردد، مثلا یک برنامه نویس یک شبه برنامه ای را نوشته و با مبلغ هنگفتی به فروش رسانده است، وقتی بیشتر تحقیق می‌کنیم متوجه می‌شویم آن فرد قبل از آن در چندین پروژه بزرگ و با تیم های قدرتمندی کار کرده است، از لحاظ تحصیلات در سطح بالایی قرار دارد (فوق لیسانس و دکترا)، چندین سال در این حوزه فعالیت داشته، ماجراهای بسیاری را می توان اینگونه یافت که مردم فکر می کنند یک فرد موفق یک شبه به موفقیت دست یافته اند. در صورتی که آن فرد حداقل 10 سال در آن زمینه فعالیت داشته و آن موفقیت یک شبه همه چیزی است که فرد در طول سال های زیادی طی کرده و در آن زمان بدست آورده است.
همیشه مردم می خواهند به ما کمک کنند؛ مانند خانواده، دوستان، همکاران و… همه دارای نظراتی هستند که چگونه راه زندگیمان را انتخاب کنیم و به کدام سمت برویم، ولی این ما هستیم که باید مسیر زندگیمان را پیدا و انتخاب کنیم. هیچ فردی پاسخ کامل و مناسبی برای زندگی ما ندارد و این تصمیم را باید خودمان بگیریم، در این روند مسیرهای بیشماری وجود دارد.
در موقعی که به رشد تضمین شده دست پیدا کرده ایم و کارها بخوبی پیش می رود و به شرایط پایدار رسیده‌ایم، باید تلاش کنیم تیم منسجمی جمع کنیم که میزان بازدهی را افزایش دهیم، این زمانی است که به نظم کاری رسیده ایم و زمان مستقل شدن فرا رسیده است.
بسیاری از ما ممکن است بگوییم، ایده بسیار خوبی داشتیم ولی هیچ سرمایه گذاری، علاقه به سرمایه گذاری روی آن ایده را ندارد، محصول بسیار خوبی تولید کرده‌ایم ولی در بازار مردم علاقه ای به خرید محصول ما ندارند و فروش خوبی هم نداریم و یا من نمی‌تونم تیم خوبی پیدا کنم و نفراتی که پیدا کرده ام پایینتر از سطح انتظارم هستند، در صورتی که اگر ما رویایی داشته باشیم این وظیفه ما بوده که به انتظاراتی که داریم دست پیدا کنیم، مسلماً پیدا کردن و متقاعد کردن اشخاص با استعداد بسیار مشکل است، در صورتی که سرمایه گذاری بروی ایده ما سرمایه گذاری نکند و نتوانیم محصولمان را در بازار به فروش رسانیم، مطمئنا مشکل از ما بوده. اگر ما رویایی در ذهنمان داریم باید برای آن بجنگیم، تا به حال کسی به تنهایی نتوانسته به اهدافش برسد و موفق شود و اگر به هر دلیلی نتوانیم به اهداف و آرزوهایمان برسیم مطمئناً مشکل از ما بوده.
ما مسئول رویاهای خودمان هستیم.
استیون ایلوپ مدیرعامل اسبق نوکیا؛ ما هیچ اشتباهی مرتکب نشده‌ایم، اما به هر حال ورشکست شدیم.
زمانی که یک تیم کوهنوردی قصد صعود دارد وقتی با تلاش بسیار به قله می رسند بسیار خوشحال هستند و جشن می‌گیرند در زمانی کمتر از یک دقیقه پس از صعود با وجود خستگی بسیار به یکدیگر نگاه می‌کنند که برگردیم، داستان زندگی درباره “اهداف” نیست بلکه درمورد “رسیدن به اهداف” است، باید از مسیرمان لذت ببریم اکثرا فکر می‌کنیم لحظه موفقیت نقطه اوج خوشحالی است و باید جشن بگیریم در صورتی که رسیدن به هدف یک لحظه زود گذر است، در صورتی که زندگی اصلا احساسی زود گذر نیست و تنها راهی که ما به همه رویاهایمان خواهیم رسید شادی و لذتی است که در تک تک لحظات رسیدن به هدف خواهیم داشت، این بهترین راه برای لذت بردن از همه لحظات زندگی است.
مطمئنا هر فردی در راه رسیدن به اهداف خود سختی های بسیاری تحمل کرده و لغزش هایی داشته است، در صورتی که مسیر درست را انتخاب کرده باشد باید خوشحال بود و جشن بگیریم، البته در زمانی کوتاه و توقف نکنیم و به مسیر خود ادامه دهیم برای رسیدن به اهداف بعدی و شاید بزرگتر، در صورتی که اشتباه و لغزشی داشته باشیم در کمترین زمان ممکن باید مسیر خود را تغییر دهیم (Pivot) و راه درست را انتخاب کنیم، این را بدانیم هر چیزی که باعث می‌شود بیاموزیم و جشن بگیریم، مسیر لذت بخش تری در انتظارمان خواهد بود.
باور موفقیت یک شب و اینکه شخص دیگری پاسخی برای ما داشته باشد، باور اینکه وقتی رشد کردیم تضمینی برای به ثبات رسیدن همه چیز خواهد بود و اینکه همه اشتباهات توسط دیگران رخ می‌دهد و ما مبری از هرگونه اشتباهی هستیم، باور اینکه فقط اهداف مهم هستند نه مسیر رسیدن به اهداف، در آخر همه چیز نابود خواهد شد، نه به هیچ کدامیک از اهداف خواهیم رسید و نه لذتی از زندگیمان برده‌ایم. با ما در ماربینو همراه باشید.
