فروآلیاژهای سیلیکونی برای اکسیدزدایی و همچنین به عنوان عوامل آلیاژی استفاده می‌شوند. در فرآیند اکسیدزدایی از واکنش پذیری بالای سیلیکون با اکسیژن استفاده می‌شود. البته آلومینیوم اکسیدزدای قوی‌تری است، اما استفاده از آن منجر به گرفتگی نازل و نقص در ناشی از رسوب آلومینیوم در محصولات می‌شود. اگر برنامه‌ای مورد نظر باشد که هدف آن جلوگیری از این مشکلات باشد معمولاُ استفاده از سیلیکون را توصیه می‌کند. عملیات اکسیدزدایی با سیلیکون زمانی مؤثرتر می‌شود که به منظور تشکیل سیلیکات پیچیده، همراه با منگنز استفاده شود.
علاوه بر این سیلیکون با هدف بهبود عملکرد مغناطیسی فولاد برای استفاده در لوازم الکتریکی و صنعت برق استفاده می‌شود. با این حال، محتوای سیلیکون در فولاد به ۳٪ محدود می شود، زیرا فولاد با درصد سیلیکون بیشتر، شکننده می شود.
انواع فروآلیاژ بر اساس میزان کربن
فروآلیاژها با توجه به محتوای کربن آن‌ها به گروه‌های مختلف تقسیم می‌شوند: کربن بالا، کربن متوسط، کم کربن، میکرو کربن و غیره.
آلیاژ کربن بالا به فروآلیاژی گفته می شود که محتوی کربن ۴-۸٪ باشد. فروآلیاژ محتوی کربن ۱-۲٪ آلیاژ کربن متوسط و محتوی کربن ۰.۱-۱٪ یک آلیاژ کم کربن است. به فروآلیاژی که محتوای کربن زیر ۰.۱٪ باشد نیز فروآلیاژ میکرو کربن گفته می‌شود.
منبع: مجله صنعت فولاد آهن جهان
