لیبل چسبوندن به ادم ها کار خیلی راحتیه و از اون جلوتر کار طبیعیه قبلا در نوشته ای گفتم که چطور ذهن ما افراد رو در گروه های خاصی طبقه بندی میکنه و بعدا به افراد لیبل میزنه. امروز میخوام در مورد چندتا لیبلی که معمولا استفاده میکنیم حرف بزنم.
خوب اصلا لیبل زدن کار خوبیه یا نه؟ مسلما کار اشتباه، اما اجتناب ناپذیریه ما همواره در حال قضاوت کردنیم شمایی که این نوشته رو داری میخونی یا اونهایی که با دیدن تیتر یا نویسنده اصلا صفحه رو باز نکردن هم قضاوت کردین. قضاوت کردن کاریه که انسان هرثانیه و هرلحظه داره انجامش میده. اما اینکه ما از روی ظاهر افراد یا صحبت هاشون یا اخلاقشون یا اشتباهاتشون یا کارهای خوبشون یا فاکتورهای دیگه سایر ابعاد شخصیتش رو قضاوت کنیم این قضاوت اشتباست.
اینکه ما بگیم فلان شخص حجاب درست حسابی نداره پس به قید و بند اخلاقی پایبند نیست یا فلانی ریششو میزنه پس کلا مخالف دین و مذهبه یا فلانی افراطیه یا فلانی حکومتی.
افراطی و حکومتی رو هرگز درک نکردم. چه کسی افراطیه؟ چه کسی حکومتیه؟ مجری که هفته ای صد ساعت توی صدا و سیمای مملکت برنامه داره چطور مستقل و غیر حکومتیه بعد بازیگری که به خاطر اینکه از بعضی چیزها دفاع کرده و پنج سال کلا بایکوت شده و بهش هیچ فیلمی نمیدن بازی کنه میشه حکومتی و وابسته؟
یه نگاهی به دور و برتون بندازین. کی وابسته نیست؟ همه مون وابسته ایم یکی به کارفرماش یکی به کارگرا و کارمنداش یکی به بانک یکی به پدر مادرش یکی به موسسه ی اوج یکی هم به خواهر امیر قطر. همه مون وابسته ایم فقط شکل وابستگیمون فرق میکنه.
افراطی. افراط در چه چیزی؟ افراط در عدالت؟ قبلا گفتم که در حق و عدالت افراطی وجود نداره چون عدل چیزیه که مطلقا خوبه. (البته درسته به عده ای میگن برو کلاه بیار میره سر میاره.)
اما اعتدال چیه این وسط؟ آیا اعتدال حرکت بین حق و باطله؟ یکم عدل یکم ظلم؟ یکم لیبرالیسم یکم کمونیسم؟ یکم بدیم فامیلمون بخوره یکم فامیلمون بده ما بخوریم؟ اونور مذاکره اینور مجادله؟ اونور لبخند اینور نیشخند؟ معتدل کیه کسی که بین حق و باطل حرکت میکنه؟ خوب وقتی فاصله شون از هم زیاد شد چی؟ بالاخره که باید یک طرفو انتخاب کنه کدوم طرف میره؟ طرفی که زحمت زیاد داره و حقوقش کمتره یا طرفی ک هم چرب و چیلیه هم کارش کمه؟
اما این لیبل ها فقط مردم ما رو از هم و از کشور دور میکنه. امثال اقای رشیدپور با نسبت دادن برچسب های حکومتی و مزدور به افراد باعث شکاف بیشتر بین این مردم میشن شکافی که در پایان نه به تغییر نظام که به از دست رفتن یکپارچگی کشور منجر میشه. ای کاش تاریخ کشورهایی مثل شوروی و عثمانی رو دقیق تر مطالعه میکردیم تا بدونیم در اینده چه اتفاقی خواهد افتاد. پس لطفا تا جایی که امکانش هست به همدیگه برچسب های مختلف نچسبونیم چون نه اخلاقیه و نه اسلامی.
در پایان یک داستان هم تعریف میکنم که به متن ربط خاصی نداره ولی به عکس بالا اصلا ربط نداره.
ادامه دارد
