باش

تو نباشي خنده هاي سرخ رنگم، كبود و برق چشمانم تاريك ميشود...

تو نباشي درياي خزر ،كوير لوت ميشود، طبيعت ماسال ، زمينِ باران نخورده ي صدساله ، آتشكده ي هميشه روشن ، خاموش و

خورشيد بي طلوع ميشود،

تو نباشي هيچ چيز سر جاي خودش نيست... . من هم سر جاي خودم نيستم.

تو فقط باش تا من كه هيچ، دنيا آرام بگيرد.