✍️ امروز می‌توان وضع و حال جوانان خصوصاً در کشورهای صنعتی و پیشرفته را چنین تصویر کرد که زنده ماندن و حیات داشتن به کار بستگی دارد، صبح که می‌شود خیل عظیمی از کودکان تا دانشجویان دانشگاه‌ها با اراده‌ای محکم وظیفه خود می‌دانند که پس از بیدار شدن و صبحانه مختصری که خوردند، به سوی مدرسه و آموزشگاه حرکت کنند و ساعت‌ها به آموختن بپردازند. جوانان با رده سنی بالاتر را می‌توان صبح خیلی زود در ایستگاه‌ها و تونل‌های مترو و یا در حال دویدن برای سوار شدن دید و یا در ایستگاه‌های اتوبوس در صف‌های طویل که همگی به سوی کارخانه و مراکز صنعتی عازمند و تولیداتی که در سرار جهان به زیبایی عرضه می‌شود حاصل دست همین افراد است. سایرین نیز تا سنین بالا دست به‌کارند و ثروت ملی از راه نوعی همکاری آنها حاصل می‌شود. شب که می‌شود برای تمدد اعصاب و کمی تفریح خیابان‌ها را پر می‌کنند و هر گروهی به راهی می‌خزد و نهایتاً خسته که شدند به خانه باز می‌گردند و منتظر فردا می‌شوند. اینها عمدتاً در خانه‌های بی‌پیرایه و وسایل غیر لوکس و در حد نیاز زندگی به ادامه حیات می‌پردازند و به دنبال اتوموبیل‌های لاکچری و لباس‌های برند معروف نیستند. آنها زندگی را در کار و تلاش و خوش گذرانی متناسب می‌دانند و برای روزی که در آن هستند تلاش می‌کنند و کمتر به فکر جمع‌آوری پول برای سال‌های بعدی زندگی خود هستند. مالیات می‌دهند، پول آب و برق و گاز و عوارض شهرداری و خیلی چیزهای دیگر را به موقع می‌پردازند. غرض از طرح این مقدمه زمینه‌سازی برای یک مقایسه بود. اکنون به برکت تکنولوژی و اختراعات متنوع و مکانیزه شدن امور، ماشین در خدمت بشر است و بشر در خدمت ماشین. ولی اگر به یکصد سال پیش و کمی بیشتر در کشور خودمان نگاهی بی‌افکنیم دنیا رنگ دیگری داشته است. کار بر روی زمین، آزادی مفرط، پلیس و ژاندارم کمتر، زندگی خصوصی بدون دخالت دولت و دولت‌های کوچک، خودکفایی، مراقبت از آب، درخت و زمین و نهایتاً برگرفتن میوه و محصول مستقیم از بوته درخت بوده است. شب نشینی، دوستی‌های پایدار ، روابط فامیلی از طریق ازدواج‌های اینچنین و آمد و شد به خانه‌های یکدیگر بدون تشریفات و نه چند قفله کردن خانه. شهر بدون ترافیک و راه‌های نزدیک و حل و فصل دعاوی نه از طریق دادگاه بلکه از راه کدخدامنشی و خیلی چیزهای دیگر که شاید خاطره‌اش برای افراد با سن بالا نیز فراموش شده باشد. باید پرسید کدام زندگی لذت بیشتری دارد و در چه شرایطی از طبیعت می‌توان لذت برد. من قضاوت نمی‌کنم چون هر کدام مزیت‌های خود را دارند ولی ممکن است روزی برسد که آنچه امروز پیشرفت می‌دانیم و زندگی را پیچیده و غیر قابل تحمل می‌کند، همه را بدانجا برساند که چه خوب بود به گذشته بر می‌گشتیم و از آرامش و لذت بیشتری برخوردار بودیم.
امیرحسین خیرخواه
صفحه ما رادر اینستاگرام دنبال کنید:
