انسان دقیقا مثل یک ماشین قابل برنامه‌ریزی است. شما میتوانید یک روتین روزانه داشته باشید و پس از چند ماه متوجه خواهید شد که برنامه‌ها (عادت‌ها)ی جدید را در مغز خود نصب کردید و اینگونه است که بازی زندگی را پیش میبرید.
امّآ متأسفانه زمانی که ذهن را به حال خود رها میکنید افکار به صورت تصادفی حجم زیادی از مغز شما را پُر خواهند کرد. البته که در این چنین شرایطی افکار بد بسیار بیشتر از خوب هستند. بنابراین باید بهترین برنامه‌ها را روی خودتان نصب کنید قبل از اینکه سیستم شما را به صورت خودکار برنامه‌ریزی کند.
ما دقیقاً مثل کامپیوترها دارای حافظه‌ی کوتاه مدت و قدرت پردازش هستیم. در علوم کامپیوتر به بخش حافظه کوتاه مدت "حافظه دسترسی تصادفی (RAM)" و به بخش پردازش "واحد پردازش مرکزی (CPU) میگویند. بله، دسترسی تصادفی و واحد پردازش مرکزی.
کافیست درگیر فکر و خیالات شوید تا رگباری از افکار ما منفی به سرعت حافظه کوتاه مدت شما را پر کرده و پردازنده (مغز) شما را خسته کند.
در دنیای امروز آنقدر سرعت انتقال اطلاعات بالاست که کافیست فقط چند لحظه ذهن خود را رها کنید تا به جهانی بی‌نهایت از افکار برسد. بدن انسان به نظم نیاز دارد امّا به صورت پیشفرض به سمت بی‌نظمی میرود. اگر نتوانیم آنرا در سال 1403 کنترل کنیم بی‌حوصلگی، افسردگی و ناراحتی‌ها افزایش می‌یابد.
میدانید افکار پیشفرض ما چه چیزهایی هستند؟
این حلقه‌ی افکار شما را نابود خواهد کرد.
به عنوان شخصی که سالها با چنین افکاری زندگی کردم به خوبی میدانم که اگر در چنین حلقه‌ای گیر افتاده باشید هیچگاه لذت زندگی را درک نخواهید کرد.
هدف خود را پیدا کنید.
به این سؤال پاسخ دهید:
چه چیزی در زندگی باعث خوشحالی و احساس رضایت شما خواهد شد؟
سپس به این سوال پاسخ دهید:
چگونه میتوانید باعث رقم خوردن این اتفاق شوید.
برنامه خود را بنویسید و تنها روی همین موضوع فوکوس کنید.
هرچیزی که باعث میشود تمرکز شما پراکنده شود را از خود دور کنید.
شخصی که در دنیای تکنولوژی متمرکز نباشد نمیتواند استرس خود را کنترل کند و استرس دشمن خلاقیت و پیشرفت شما خواهد بود.
