توشیرو میفونه بازیگر افسانه‌ای ژاپن که بیشتر بخاطر نقش آفرینی در فیلم‌های آکیرا کوروساوا شهرت دارد در بیش از 170 اثر حضور داشته. بهترین بازیِ میفونه در فیلم «ریش قرمز» آکیرا کوروساوا است که عمق شخصیت‌پردازی از سوی یک بازیگر برای نقش را می‌توان در آن دید. اگرچه به گفته تریو نوگامی، مشاور فیلم‌نامه‌نویسی کوروساوا، این اثر باعث شد کوروساوا به توانایی‌های میفونه شک کند و دیگر با او همکاری نکرده اما به نظر من بازیگریِ این فیلم به لحاظ درک پرسوناژ در کنش‌ها و موقعیت‌های مختلف سطحی قابل تمجید است و باعث شده مفهوم اگزیستانسیالیسم مابه‌ازای طبیعی و اقتصادی پیدا کند. علاقه کوروساوا به این مفهوم نیز از الهامات پذیرفته شده توسط داستایوفسکی نشات می‌گیرد؛ ما در آثاری که میفونه و کوروساوا به همکاری با هم پرداخته‌اند، شناختی از اجتماع و شخصیتِ فردی در آن می‌بینیم که منبعی برای بررسی و پژوهش زیگموند فروید روانشناسِ اتریشی است. سه‌گانه‌ی «سامورایی» هیروشی ایناگاکی، که میفونه در آن نقش‌آفرینی کرده شکلی فردیت یافته از سلحشوری و ایثار است که جنون فردیِ آن را از قبل در «هفت سامورایی» کوروساوا می‌توان دید. ساختِ الگوریتم‌های شخصی برای پرسوناژِ در فیلم‌نامه از عملکردهای منحصربه‌فردِ میفونه بود که اوج آن را می‌توان در «راشومون» کوروساوا دید و...
برای مطالعه کامل متن از لینک زیر استفاده کنید.
longtake.ir/mag/?p=25224
