علی رفیعی وردنجانی·۴ ساعت پیشنقد فیلم چاواچاوا ساخته لاکسمن اوتکار سینمایِ وطن‌پرستیِ محضِ هندی در بازه‌ای از تاریخِ فرهنگ و هنرِ کشوری است که حسادتش به «مختارنامه» میرباقری، عیان ش…
علی رفیعی وردنجانی·۲ روز پیشاول خیابون قناتاول خیابون قنات نوشته‌ی محمد چرمشیر داستانی نوستالژیک با زبانِ گُم‌شده برای گویشِ محاوره‌ی نسلی است که مؤدبانه‌ی خود را فراموش کرده و در تا…
علی رفیعی وردنجانی·۴ روز پیشنقد تئاتر «لوکوموتیو»لوکوموتیو به کارگردانی رضا کنگازیان شبحی از دوست داشتنِ دنیای مردگانی است که هیچکاک در «سرگیجه» آن را روایت کرده است. قطاری که تا ابد به دو…
علی رفیعی وردنجانی·۶ روز پیشنقدی بر نمایش «به پیانیست شلیک کن»به پیانیست شلیک کن به کارگردانی آذر بهارلو که از 20 فروردین در اصفهان به روی صحنه رفته، یک هیاهوی بسیار برای هیچ است. در این هیاهو ما همراه…
علی رفیعی وردنجانی·۸ روز پیشقلب ضعیفقلب ضعیف و بوبوک که ترجمه‌ای از یلدا بیدختی‌نژاد دارد و نشر چشمه آن را منتشر کرده، کتابی است که باید در دو مرحله خوانده شود. اگر می‌خواهید…
علی رفیعی وردنجانی·۱۰ روز پیشنسل بازنده فدای نسل برندهپایتخت سریالِ نوروزیِ سیروس مقدم تجربه‌ای است که در زمان رُشد کرده و فراتر از معنای یک مجموعه‌ی تلویزیونی ظاهر شده. محسن تنابنده، نقی معمول…
علی رفیعی وردنجانی·۱۲ روز پیشپایانِ ازازیلازازیلِ حسن فتحی اصلاً ایرانی نیست که دوست‌داشتنی باشد یا نه. سریالی که نه پلیس ساخته، نه دکتر و نه هنرمند. شکلی سطحی از رواجِ تعمیدیِ روان…
علی رفیعی وردنجانی·۱۴ روز پیشبسم ا... الرحمن الرحیمصیّاد فیلمی از جواد افشار است که در سینمای ایران به اندازه‌ی دفاع از جمهوری اسلامی مُحترم و ارزنده شده. فیلم یک دیالوگ دارد که من تقدیم می…
علی رفیعی وردنجانی·۱۶ روز پیشنقد فیلم میکی 17میکی 17 از بونگ جون-هو ذهن انگل‌آلودِ انسان است که می‌تواند مُرده را زنده و مانند «ماتریکس» واچوفسکی‌ها، تولید مثل کند. فیلم یک هُشدارِ ناخ…
علی رفیعی وردنجانی·۱۸ روز پیشنقد فیلم رهارها فیلمی به کارگردانیِ حسام فرهمند تکنیک و فُرمِ فریب‌دهنده‌ای دارد که حاصلِ یک مخالفتِ نسلی با فرهنگِ سوار بر اقتصادِ روانشناسانه‌ی خود ا…
