سریال جوکر به کارگردانی احسان علیخانی باعث شد تا لحظاتی را در کنار خانواده بنشینم که به نظر من تنها دستاورد این سریال است. اما آنچه که باعث شد تا قلم به دست بگیرم مسائلی است که گریبان گیر نظام هنر و فرهنگ جامعه مان شده. جوکر می خنداند مخاطب و بازیکنانش را اما خندانش به مراتب سطح پایین تری از خلق موقعیتی فرهنگی - هنری دارد. در ادامه این مسائل را به صورت موضوعی بررسی و مطرح می کنم.
*مسئله نخست
تفکیک جنسیتی: بازیکنان این سریال تا به امروز همگی مرد بوده اند و این مرد بودنشان ضمخت است. منظور از ضمخت بودن آن است که گرایش مرد سالاری اگر با ارفاق به مولفان این اثر نچسبد قطعا به فیلترهای سر راهی خواهد چسبید. از نظر ایجاد حس و خلق شخصیت باید این مورد را در نظر داشت که تنها می توان و...
برای مطالعه کامل این یادداشت به روزنامه اینترنتی برداشت بلند مراجعه کنید
