معاویه حاصلِ ناباوری‌های مذهبی به زبانِ رسانه است. مجموعه‌ی تلویزیونی‌ای که بیش از 100 میلیون دلار هزینه برداشته و قسمتی از تاریخِ اسلام را تحریف می‌کند که عملاً به ضررِ عرب تمام خواهد شد. مسئله‌ی ابتداییِ من با چُنین درامی نمایاندنِ چهره‌ی جادوگری و جادویی از پیامبر و دینِ اسلام است. این نمایش با تخیلی، قبل و بعد از حضورِ مذهب را در جغرافیای مدنظر خود نشان می‌دهد. من یک قسمت از «معاویه» را دیدم و واقعاً اگر زاویه‌ی فرهنگی و عقیدتی با درام نداشتم ادامه‌ی آن را نیز دنبال می‌کردم. منشوری با یک روایتِ مستاصل از تاریخ در این قصّه وجود دارد که از فیلترِ تفکرِ سعودی گذشته. این منشور قاطبه‌ی اندیشه و چگونگی گراییدن به اسلام و تاریخ را در بیننده‌ی جاهل، به تاریخِ یک مذهب، تغییر خواهد داد. بواسطه‌ی این تغییر بیننده جذب زرق و برق‌های بصریِ رسانه می‌شود. رسانه‌ای که با دوربین حرکت می‌کند یک موسیقیِ اصیل دارد و بازی‌هایش خوب از آب در آمده. شکلِ موثرِ مدیا بر مدیومِ تاریخی آن چربیده و قاعدتاً این شکلْ مواجهه‌ای تاریخی با «امام علی» میرباقری و «مختارنامه»اش است و...
متن کامل را در روزنامه‌ی اینترنتی برداشت بلند بخوانید.
ویدئوی مرتبط را در کانال آپارات من ببینید.
