داستان فیلم از مد روز سینمای ایران تبعیت می کند . سینما برای سینما . سینمایی که داستان را از دل پشت صحنه خود درست می کند مانند «سوءتفاهم» با این تفاوت که ساختار آن فیلم با توسل به قواعد پیچشی فیلمنامه پیش می رفت اما در فیلم «سینما خر» داستان گسترش فلسفی یافته و تا حدودی کارکرد اخلاقی پیدا می کند . شاهد احمدلو بی شعار و بی ادعا حرف بزرگی می زند . در این داستان رابطه ای که بین انسان و حیوان شکل می گیرد جذابیت...
برای مطالعه کامل این نقد به روزنامه اینترنتی برداشت بلند مراجعه کنید
