پرسونا نه تنها یک اثر روانشناختی است بلکه شناخت روانی حاصله را در لحظه مورد نقد قرار می دهد . نوشتن برای آثار اینگمار برگمن سخت و دلچسب است . چرا که مولف در آثار او مدام در حال خودشناسی و نقد خود است ؛ و این پدیده به درونمایه اصلی ذهن انفعال گریز برگمن تبدیل شده است . «پرسونا» در نگاه اول دیده شده و شناخته شده ترین فیلم او است و یادداشت من بر روی این فیلم تنها ادای دینی به این استاد مسلم رویا است . در این یادداشت سعی می کنم جزئیات این شاهکار هنری را از زاویه دید یک درونگرای تجربی مورد تحلیل قرار دهم و...
برای مطالعه کامل این نقد به روزنامه اینترنتی برداشت بلند مراجعه کنید
